பண்பாடுகளுக்கு அப்பால் உடன்பிறப்புப் பகையை புரிந்துகொண்டு நிர்வகிப்பதற்கும், நேர்மறையான உறவுகளையும் இணக்கமான குடும்பச் சூழலையும் மேம்படுத்துவதற்கும் ஒரு விரிவான வழிகாட்டி.
உடன்பிறப்புப் பகைமையைக் கையாளுதல்: ஒரு உலகளாவிய குடும்பத்தில் நல்லிணக்கத்திற்கான உத்திகள்
உடன்பிறப்புகளுக்கு இடையேயான போட்டி மற்றும் மோதலான உடன்பிறப்புப் பகைமை, கிட்டத்தட்ட ஒரு உலகளாவிய அனுபவமாகும். இது பெற்றோருக்கு எரிச்சலூட்டுவதாக இருந்தாலும், இது குழந்தை வளர்ச்சியின் ஒரு சாதாரண பகுதியாகும், மேலும் மதிப்புமிக்க வாழ்க்கைத் திறன்களுக்கு பங்களிக்கக்கூடும். இருப்பினும், நிர்வகிக்கப்படாத பகைமை நீடித்த மனக்கசப்புக்கும், இறுக்கமான குடும்ப உறவுகளுக்கும் வழிவகுக்கும். இந்த வழிகாட்டி, உலகமயமாக்கப்பட்ட உலகின் சிக்கல்களைக் கையாளும் குடும்பங்களுக்கு ஏற்றவாறு, உடன்பிறப்புப் பகைமையை திறம்பட நிர்வகிப்பதற்கான நுண்ணறிவுகளையும் உத்திகளையும் வழங்குகிறது.
உடன்பிறப்புப் பகைமையின் மூல காரணங்களைப் புரிந்துகொள்ளுதல்
உடன்பிறப்புப் பகைமையின் அறிகுறிகளைக் கையாள்வதற்கு முன், அதன் அடிப்படைக் காரணங்களைப் புரிந்துகொள்வது முக்கியம். இவை குழந்தையின் வயது, ஆளுமை மற்றும் குடும்பச் சூழலைப் பொறுத்து கணிசமாக மாறுபடலாம். சில பொதுவான காரணிகள் பின்வருமாறு:
- பெற்றோரின் கவனத்திற்கான போட்டி: இதுவே மிகவும் பொதுவான தூண்டுதலாக இருக்கலாம். குழந்தைகள் இயல்பாகவே தங்கள் பெற்றோரின் அன்பையும் அங்கீகாரத்தையும் தேடுகிறார்கள், மேலும் ஒரு உடன்பிறப்பு அந்த கவனத்திற்கு அச்சுறுத்தலாக இருப்பதாக அவர்கள் உணரும்போது, பகைமை வெடிக்கக்கூடும்.
- சமத்துவமின்மை உணர்வு: குழந்தைகள் நேர்மைக்கு மிகவும் உணர்திறன் உடையவர்கள். நடத்தையில், சலுகைகளில் அல்லது வாய்ப்புகளில் உண்மையான அல்லது உணரப்பட்ட வேறுபாடுகள் மனக்கசப்பையும் மோதலையும் தூண்டலாம். எடுத்துக்காட்டாக, ஒரு குழந்தைக்கு அதிக படிகாசு அல்லது மென்மையான விதிகள் கிடைத்தால், அவர்களின் உடன்பிறப்புகள் நியாயமற்ற முறையில் நடத்தப்படுவதாக உணரலாம்.
- தனிப்பட்ட குணாதிசயங்கள்: சில குழந்தைகள் இயல்பாகவே மற்றவர்களை விட அதிக போட்டி மனப்பான்மை அல்லது மோதலுக்கு ஆளாகக்கூடியவர்கள். ஆளுமையில் உள்ள வேறுபாடுகள் மோதலுக்கு வழிவகுத்து, அடிக்கடி கருத்து வேறுபாடுகளை ஏற்படுத்தும்.
- வாழ்க்கை மாற்றங்கள்: ஒரு புதிய உடன்பிறப்பின் பிறப்பு, ஒரு புதிய நாட்டிற்கு குடிபெயர்தல் அல்லது பெற்றோரின் மன அழுத்தம் போன்ற பெரிய வாழ்க்கை மாற்றங்கள் குடும்பச் சூழலை சீர்குலைத்து, உடன்பிறப்புப் பகைமையை அதிகரிக்கக்கூடும்.
- நடத்தையைப் பின்பற்றுதல்: குழந்தைகள் தங்கள் பெற்றோரையும் மற்ற பெரியவர்களையும் கவனிப்பதன் மூலம் கற்றுக்கொள்கிறார்கள். பெற்றோர்கள் மோதலை மோசமாகக் கையாண்டால் அல்லது पक्षपातம் காட்டினால், குழந்தைகள் தங்கள் சொந்த தொடர்புகளில் அந்த நடத்தைகளைப் பின்பற்ற வாய்ப்புள்ளது.
- கலாச்சாரத் தாக்கங்கள்: குடும்பப் பாத்திரங்கள், எதிர்பார்ப்புகள் மற்றும் ஒழுக்கம் தொடர்பான கலாச்சார விதிமுறைகள் உடன்பிறப்பு உறவுகளை பாதிக்கலாம். உதாரணமாக, சில கலாச்சாரங்களில், மூத்த உடன்பிறப்புகள் குறிப்பிடத்தக்க கவனிப்புப் பொறுப்புகளை ஏற்க வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது, இது அவர்கள் சுமையாக உணர்ந்தால் மனக்கசப்புக்கு வழிவகுக்கும்.
உடன்பிறப்புப் பகைமையை அறிதல்: அறிகுறிகள் மற்றும் அடையாளங்கள்
உடன்பிறப்புப் பகைமை நுட்பமான சண்டைகள் முதல் வெளிப்படையான ஆக்கிரமிப்பு வரை பல்வேறு வழிகளில் வெளிப்படுகிறது. பொதுவான அறிகுறிகள் பின்வருமாறு:
- சொல்வழித் தாக்குதல்: பெயர் சொல்லி அழைத்தல், கிண்டல் செய்தல், கேலி செய்தல் மற்றும் அவமதிப்புகள் அடிக்கடி நிகழும்.
- உடல்ரீதியான தாக்குதல்: அடித்தல், உதைத்தல், தள்ளுதல் மற்றும் பிற உடல்ரீதியான வன்முறை வடிவங்கள்.
- போட்டி மற்றும் மேன்மை காட்டுதல்: பாராட்டு மற்றும் அங்கீகாரத்தைத் தேடி, ஒருவரை ஒருவர் மிஞ்சுவதற்கான தொடர்ச்சியான முயற்சிகள்.
- கோள் சொல்லுதல்: ஒரு உடன்பிறப்பை சிக்கலில் மாட்டிவிடும் முயற்சியில் பெற்றோரிடம் சிறிய தவறுகளைப் புகாரளித்தல்.
- உடைமை உணர்வு மற்றும் வளங்களைப் பாதுகாத்தல்: பொம்மைகள், உடைமைகள் மற்றும் பெற்றோரின் கவனத்திற்காக கூட சண்டையிடுதல்.
- பின்வாங்குதல் மற்றும் தனிமைப்படுத்தல்: ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட உடன்பிறப்புகள் குடும்ப தொடர்புகளிலிருந்து விலகி, தனிமையான செயல்களில் ஆறுதல் தேடலாம்.
- உணர்ச்சிப்பூர்வமான துயரம்: கோபம், மனக்கசப்பு, பொறாமை, சோகம் மற்றும் பதட்டம் போன்ற உணர்வுகள்.
உடன்பிறப்புப் பகைமையை நிர்வகிப்பதற்கான பயனுள்ள உத்திகள்
உடன்பிறப்புப் பகைமையை நிர்வகிப்பதற்கு ஒரு முன்கூட்டிய மற்றும் சீரான அணுகுமுறை தேவை. நேர்மறையான உடன்பிறப்பு உறவுகளை வளர்க்க உதவும் சில சான்றுகள் அடிப்படையிலான உத்திகள் இங்கே:
1. தெளிவான அடிப்படை விதிகளை நிறுவுங்கள்
ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய நடத்தைக்கு தெளிவான மற்றும் வயதுக்கு ஏற்ற விதிகளை அமைக்கவும். இந்த விதிகள் அனைத்து குழந்தைகளுக்கும் தெரிவிக்கப்பட்டு தொடர்ந்து செயல்படுத்தப்பட வேண்டும். எடுத்துக்காட்டுகள் பின்வருமாறு:
- அடித்தல், உதைத்தல் அல்லது பிற உடல்ரீதியான வன்முறை வடிவங்கள் கூடாது.
- பெயர் சொல்லி அழைத்தல், அவமதித்தல் அல்லது பிற வாய்மொழி துஷ்பிரயோகங்கள் கூடாது.
- ஒருவருக்கொருவர் உடைமைகளையும் தனிப்பட்ட இடத்தையும் மதிக்க வேண்டும்.
- முறை வைத்து நியாயமாகப் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டும்.
உரிமை மற்றும் பொறுப்புணர்வை வளர்க்க இந்த விதிகளை உருவாக்குவதில் உங்கள் குழந்தைகளை ஈடுபடுத்துங்கள். விதிகளை நினைவூட்டலாக ஒரு தெரியும் இடத்தில் ஒட்டவும்.
2. ஒப்பீடுகள் மற்றும் முத்திரை குத்துவதைத் தவிர்க்கவும்
உடன்பிறப்புகளை ஒருவருக்கொருவர் ஒப்பிடுவது மனக்கசப்பையும் போட்டியையும் தூண்டக்கூடும். "ஏன் உன் சகோதரியைப் போல இருக்கக் கூடாது?" அல்லது "அவன் எப்போதும் புத்திசாலி" போன்ற சொற்றொடர்களைத் தவிர்க்கவும். அதற்குப் பதிலாக, ஒவ்வொரு குழந்தையின் தனிப்பட்ட பலம் மற்றும் சாதனைகளில் கவனம் செலுத்துங்கள்.
அதேபோல், குழந்தைகளுக்கு நிலையான ஆளுமைப் பண்புகளுடன் முத்திரை குத்துவதைத் தவிர்க்கவும். "பிரச்சனை செய்பவன்" அல்லது "கூச்ச சுபாவமுள்ளவன்" போன்ற முத்திரைகள் சுய-நிறைவேற்றும் தீர்க்கதரிசனங்களாக மாறக்கூடும். பரந்த பொதுமைப்படுத்தல்களைச் செய்வதற்குப் பதிலாக குறிப்பிட்ட நடத்தைகளில் கவனம் செலுத்துங்கள்.
3. தனிப்பட்ட கவனத்தை வழங்குங்கள்
ஒவ்வொரு குழந்தையும் தங்கள் பெற்றோரிடமிருந்து போதுமான தனிப்பட்ட கவனத்தைப் பெறுவதை உறுதி செய்யுங்கள். இது ஒவ்வொரு நாளும் 15-20 நிமிடங்கள் குழந்தை விரும்பும் ஒரு செயலில் ஈடுபடுவது போல எளிமையானதாக இருக்கலாம். இந்த அர்ப்பணிப்பு நேரம் குழந்தைகள் மதிப்புமிக்கவர்களாகவும் பாதுகாப்பாகவும் உணர உதவுகிறது, கவனத்திற்காக போட்டியிடும் தேவையை குறைக்கிறது.
ஒவ்வொரு குழந்தையுடனும் வழக்கமான "டேட் நைட்ஸ்" திட்டமிடுங்கள், அங்கு நீங்கள் ஒன்றாக ஒரு சிறப்பு நடவடிக்கையில் ஈடுபடலாம். இது ஒரு படத்திற்குச் செல்வது முதல் குக்கீகளை சுடுவது வரை அல்லது வெறுமனே பேசுவது மற்றும் கேட்பது வரை எதுவாகவும் இருக்கலாம்.
4. மோதல் தீர்க்கும் திறன்களைக் கற்பிக்கவும்
உங்கள் குழந்தைகளுக்கு மோதல்களை அமைதியான முறையில் தீர்க்கத் தேவையான திறன்களைக் கொடுங்கள். அவர்களுக்குக் கற்றுக் கொடுங்கள்:
- தங்கள் உணர்வுகளை அடையாளம் கண்டு வெளிப்படுத்த: குழந்தைகளை மற்றவர்களைக் குறை கூறாமல் அல்லது குற்றம் சாட்டாமல் தங்கள் உணர்ச்சிகளை வெளிப்படுத்த "நான்" அறிக்கைகளைப் பயன்படுத்த ஊக்குவிக்கவும் (எ.கா., "கேட்காமல் என் பொம்மையை எடுத்தால் எனக்கு கோபம் வருகிறது.").
- கவனமாகக் கேட்க: குறுக்கிடாமல் அல்லது தீர்ப்பளிக்காமல் ஒருவருக்கொருவர் கண்ணோட்டங்களைக் கேட்க குழந்தைகளுக்குக் கற்றுக் கொடுங்கள்.
- பேச்சுவார்த்தை மற்றும் சமரசம்: குழந்தைகள் தங்கள் கருத்து வேறுபாடுகளுக்கு பரஸ்பரம் ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய தீர்வுகளைக் கண்டுபிடிக்க உதவுங்கள்.
- தேவைப்படும்போது உதவி தேட: ஒரு மோதலைத் தாங்களாகவே தீர்க்க முடியாதபோது பெற்றோர் அல்லது நம்பகமான பெரியவரிடம் உதவி கேட்பது சரி என்று குழந்தைகளுக்குக் கற்றுக் கொடுங்கள்.
5. ஒத்துழைப்பு மற்றும் கூட்டுப்பணியை ஊக்குவிக்கவும்
உடன்பிறப்புகள் பகிரப்பட்ட இலக்குகளில் ஒன்றாக வேலை செய்வதற்கான வாய்ப்புகளை உருவாக்குங்கள். இது ஒரு வீட்டு வேலையை முடிப்பது முதல் ஒரு பள்ளித் திட்டத்தில் வேலை செய்வது வரை அல்லது ஒரு கூட்டுறவு விளையாட்டை விளையாடுவது வரை எதுவாகவும் இருக்கலாம்.
குழுப்பணி மற்றும் ஒத்துழைப்பின் முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்துங்கள். திறம்பட ஒன்றாக வேலை செய்வதற்கும் ஒரு குழுவாக பிரச்சினைகளைத் தீர்ப்பதற்கும் குழந்தைகளைப் பாராட்டுங்கள்.
6. ஒவ்வொரு விவாதத்திலும் தலையிடுவதைத் தவிர்க்கவும்
மோதல்கள் அதிகரிக்கும்போது அல்லது உடல்ரீதியான ஆக்கிரமிப்பு জড়িতிருக்கும்போது தலையிடுவது முக்கியம் என்றாலும், ஒவ்வொரு சிறிய கருத்து வேறுபாட்டையும் मध्यस्थம் செய்ய தூண்டுதலை எதிர்க்கவும். முடிந்தவரை குழந்தைகள் தங்கள் சொந்த மோதல்களைத் தீர்க்க அனுமதிக்கவும். இது அவர்கள் சிக்கலைத் தீர்க்கும் திறன்களை வளர்த்துக் கொள்ளவும், சமூகத் தொடர்புகளை சுதந்திரமாகக் கையாளக் கற்றுக்கொள்ளவும் உதவுகிறது.
நீங்கள் தலையிட வேண்டியிருந்தால், पक्षपातம் செய்வதைத் தவிர்க்கவும். அதற்குப் பதிலாக, குழந்தைகள் ஒருவருக்கொருவர் கண்ணோட்டங்களைப் புரிந்துகொண்டு நியாயமான தீர்வைக் காண உதவுவதில் கவனம் செலுத்துங்கள்.
7. நேர்மறையான மோதல் தீர்விற்கு முன்மாதிரியாக இருங்கள்
குழந்தைகள் தங்கள் பெற்றோரின் நடத்தையைக் கவனிப்பதன் மூலம் கற்றுக்கொள்கிறார்கள். உங்கள் துணை மற்றும் மற்ற பெரியவர்களுடனான உங்கள் சொந்த தொடர்புகளில் ஆரோக்கியமான மோதல் தீர்க்கும் திறன்களை மாதிரியாகக் காட்டுங்கள். மரியாதையுடன் கருத்து வேறுபாடு கொள்வது, சமரசம் செய்வது மற்றும் பரஸ்பரம் ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய தீர்வுகளைக் கண்டுபிடிப்பது எப்படி என்பதை உங்கள் குழந்தைகளுக்குக் காட்டுங்கள்.
முடிந்தவரை உங்கள் குழந்தைகள் முன் வாதிடுவதைத் தவிர்க்கவும். உங்களுக்கு கருத்து வேறுபாடு இருந்தால், அதை அமைதியான மற்றும் மரியாதையான முறையில் தீர்ப்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.
8. தனித்துவத்தைக் கொண்டாடுங்கள்
ஒவ்வொரு குழந்தையின் தனிப்பட்ட திறமைகள், ஆர்வங்கள் மற்றும் ஆளுமைப் பண்புகளை அங்கீகரித்து கொண்டாடுங்கள். அவர்களின் ஆர்வங்களைத் தொடரவும், அவர்களின் தனிப்பட்ட அடையாளங்களை வளர்த்துக் கொள்ளவும் அவர்களை ஊக்குவிக்கவும்.
குழந்தைகளுக்குப் பொருந்தாத நடவடிக்கைகள் அல்லது பாத்திரங்களில் அவர்களைத் தள்ளுவதைத் தவிர்க்கவும். அவர்களின் ஆர்வங்களை ஆராய்ந்து, அவர்களின் சொந்த தனித்துவமான பாதைகளைக் கண்டறிய அவர்களை அனுமதிக்கவும்.
9. அடிப்படைப் பிரச்சினைகளைக் கவனியுங்கள்
சில நேரங்களில், உடன்பிறப்புப் பகைமை என்பது பெற்றோர் மன அழுத்தம், திருமண மோதல் அல்லது ஒரு குழந்தையின் உணர்ச்சி ரீதியான சிரமங்கள் போன்ற குடும்பத்திற்குள் ஆழமான பிரச்சினைகளின் அறிகுறியாகும். அடிப்படைப் பிரச்சினைகள் பகைமைக்கு பங்களிக்கின்றன என்று நீங்கள் சந்தேகித்தால், ஒரு சிகிச்சையாளர் அல்லது ஆலோசகரிடமிருந்து தொழில்முறை உதவியை நாடுங்கள்.
குடும்ப சிகிச்சை இந்த பிரச்சினைகளைக் கையாள்வதற்கும் குடும்பத் தொடர்பை மேம்படுத்துவதற்கும் ஒரு பாதுகாப்பான மற்றும் ஆதரவான சூழலை வழங்க முடியும்.
பண்பாட்டுக் கூறுகளைக் கருத்தில் கொள்ளுதல்
கலாச்சார விதிமுறைகள் மற்றும் மதிப்புகள் உடன்பிறப்பு உறவுகளை கணிசமாக பாதிக்கலாம். சர்வதேச குடும்பங்களில் உடன்பிறப்புப் பகைமையை நிர்வகிக்கும் போது இந்த கலாச்சார வேறுபாடுகளைப் பற்றி அறிந்திருப்பது முக்கியம்.
- கூட்டுவாத மற்றும் தனிநபர்வாத கலாச்சாரங்கள்: கூட்டுவாத கலாச்சாரங்களில், குடும்ப நல்லிணக்கம் மற்றும் சார்புநிலை மிகவும் மதிக்கப்படுகின்றன. உடன்பிறப்புப் பகைமை குடும்ப ஒற்றுமைக்கு ஒரு இடையூறாகக் காணப்படலாம் மற்றும் தனிநபர்வாத கலாச்சாரங்களை விட கடுமையாக ஊக்கவிக்கப்படலாம். தனிநபர்வாத கலாச்சாரங்களில், போட்டி மற்றும் தன்னம்பிக்கை பெரும்பாலும் ஊக்குவிக்கப்படுகின்றன, இது மேலும் வெளிப்படையான உடன்பிறப்புப் பகைமைக்கு வழிவகுக்கும்.
- படிநிலை குடும்ப கட்டமைப்புகள்: சில கலாச்சாரங்களில், மூத்த உடன்பிறப்புகள் இளைய உடன்பிறப்புகளுக்கு குறிப்பிடத்தக்க கவனிப்புப் பொறுப்புகளை ஏற்க வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. மூத்த உடன்பிறப்புகள் சுமையாக உணர்ந்தால் அல்லது இளைய உடன்பிறப்புகள் தங்கள் அதிகாரத்தை மதிக்கவில்லை என்றால் இது மனக்கசப்புக்கு வழிவகுக்கும்.
- பாலினப் பாத்திரங்கள்: பாலினப் பாத்திரங்கள் தொடர்பான கலாச்சார எதிர்பார்ப்புகளும் உடன்பிறப்பு உறவுகளை பாதிக்கலாம். எடுத்துக்காட்டாக, சில கலாச்சாரங்களில், சிறுவர்களுக்கு பெண்களை விட அதிக சலுகைகள் வழங்கப்படலாம், இது பெண் உடன்பிறப்புகளிடமிருந்து மனக்கசப்புக்கு வழிவகுக்கும்.
- ஒழுக்க முறைகள்: ஒழுக்கம் தொடர்பான கலாச்சார விதிமுறைகள் பரவலாக வேறுபடலாம். சில கலாச்சாரங்கள் கடுமையான ஒழுக்கத்தை விரும்புகின்றன, மற்றவை மிகவும் மென்மையான அணுகுமுறையை விரும்புகின்றன. உங்கள் குழந்தைகளுக்கு விதிகளை அமைக்கும் போதும், ஒழுக்கத்தை அமல்படுத்தும் போதும் இந்த கலாச்சார வேறுபாடுகளை மனதில் கொள்ள வேண்டியது அவசியம்.
ஒரு பன்முக கலாச்சார சூழலில் குழந்தைகளை வளர்க்கும்போது, கலாச்சார மரபுகளை மதிப்பதற்கும் நேர்மறையான உடன்பிறப்பு உறவுகளை மேம்படுத்துவதற்கும் இடையே ஒரு சமநிலையைக் கண்டறிவது முக்கியம். திறந்த தொடர்பை ஊக்குவிக்கவும், உங்கள் குழந்தைகள் ஒருவருக்கொருவர் கலாச்சாரப் பின்னணியைப் புரிந்துகொள்ளவும் பாராட்டவும் உதவுங்கள்.
நடைமுறை எடுத்துக்காட்டுகள் மற்றும் காட்சிகள்
மேலே விவாதிக்கப்பட்ட உத்திகளை எவ்வாறு பயன்படுத்துவது என்பதை விளக்குவதற்கு சில நடைமுறை எடுத்துக்காட்டுகள் மற்றும் காட்சிகள் இங்கே:
காட்சி 1: பொம்மை இழுபறிப் போட்டி
4 மற்றும் 6 வயதுடைய இரண்டு உடன்பிறப்புகள் ஒரு பொம்மை காருக்காக சண்டையிடுகிறார்கள். இருவரும் ஒரே நேரத்தில் அதனுடன் விளையாட விரும்புகிறார்கள்.
இதற்கு பதிலாக: இரு குழந்தைகளிடமிருந்தும் பொம்மையை எடுத்துவிட்டு, "நீங்கள் பகிர முடியாவிட்டால், யாருக்கும் விளையாடக் கிடைக்காது!" என்று சொல்வது.
முயற்சிக்கவும்:
- அவர்களின் உணர்வுகளை ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள்: "நீங்கள் இருவரும் காருடன் விளையாட விரும்புகிறீர்கள் என்று எனக்குத் தெரிகிறது. இருவரும் ஒரே நேரத்தில் ஒரே பொருளை விரும்பும்போது அது எரிச்சலூட்டும்."
- ஒரு தீர்வுக்கு உதவுங்கள்: "உங்கள் இருவருக்கும் வேலை செய்யும் ஒரு தீர்வைக் கண்டுபிடிக்க முடியுமா என்று பார்ப்போம். நீங்கள் முறை வைத்து விளையாடலாமா? உங்களில் ஒருவர் 15 நிமிடங்கள் விளையாடலாம், பிறகு மற்றவர் ஒரு முறை விளையாடலாம்."
- ஒரு டைமரை அமைக்கவும்: ஒவ்வொரு குழந்தைக்கும் அவர்களின் நியாயமான விளையாட்டு நேரம் கிடைப்பதை உறுதி செய்ய ஒரு டைமரைப் பயன்படுத்தவும்.
காட்சி 2: பெயர் சொல்லி அழைக்கும் சம்பவம்
8 மற்றும் 10 வயதுடைய இரண்டு உடன்பிறப்புகள் ஒரு வாக்குவாதத்தின் போது ஒருவரையொருவர் பெயர் சொல்லி அழைக்கிறார்கள்.
இதற்கு பதிலாக: அவர்களிடம் கத்தி, "சண்டையை நிறுத்துங்கள்! நீங்கள் எனக்குப் பைத்தியம் பிடிக்க வைக்கிறீர்கள்!" என்று சொல்வது.
முயற்சிக்கவும்:
- அமைதியாகத் தலையிடவும்: "நீங்கள் இருவரும் வருத்தமாக இருக்கிறீர்கள் என்று எனக்குத் தெரிகிறது. ஆனால் பெயர் சொல்லி அழைப்பது சரியல்ல. அது காயப்படுத்துகிறது மற்றும் மரியாதையற்றது."
- விதிகள் பற்றி அவர்களுக்கு நினைவூட்டுங்கள்: "பெயர் சொல்லி அழைக்கக் கூடாது அல்லது அவமதிக்கக் கூடாது என்ற நமது விதியை நினைவில் கொள்ளுங்கள். நாம் ஒருவரையொருவர் மரியாதையுடன் நடத்த வேண்டும்."
- அவர்களின் உணர்வுகளை வெளிப்படுத்த உதவுங்கள்: "ஒருவரையொருவர் பெயர் சொல்லி அழைப்பதற்குப் பதிலாக, நீங்கள் எப்படி உணர்கிறீர்கள் என்று ஒருவருக்கொருவர் சொல்ல முயற்சி செய்யுங்கள். 'நான்' அறிக்கைகளைப் பயன்படுத்துங்கள்."
- ஒரு தீர்வைக் கண்டுபிடிக்க அவர்களை ஊக்குவிக்கவும்: "இப்போது நீங்கள் இருவரும் உங்கள் உணர்வுகளை வெளிப்படுத்திவிட்டீர்கள், இந்த கருத்து வேறுபாட்டை அமைதியான முறையில் தீர்க்க ஒரு வழியைக் கண்டுபிடிக்க முடியுமா என்று பார்ப்போம்."
காட்சி 3: पक्षपातமாக உணருதல்
ஒரு உடன்பிறப்பு தங்கள் பெற்றோர் மற்ற உடன்பிறப்புக்கு சாதகமாக இருப்பதாக உணர்கிறார்.
இதற்கு பதிலாக: அவர்களின் உணர்வுகளை நிராகரித்து, "அது உண்மையல்ல! நான் உங்கள் இருவரையும் சமமாக நேசிக்கிறேன்!" என்று சொல்வது.
முயற்சிக்கவும்:
- அவர்களின் உணர்வுகளை मान्यப்படுத்தவும்: "நான் உங்கள் உடன்பிறப்புக்கு சாதகமாக இருப்பதாக நீங்கள் உணர்கிறீர்கள் என்பதை நான் புரிந்துகொள்கிறேன். அப்படி உணர்வது சரிதான்."
- உங்கள் செயல்களை விளக்குங்கள்: "சில நேரங்களில், நான் உங்கள் உடன்பிறப்புக்கு அதிக கவனம் கொடுப்பது போல் தோன்றலாம், ஆனால் அது ஏனென்றால் அவர்களுக்கு இப்போது எதிலாவது அதிக உதவி தேவைப்படலாம். அதற்காக நான் உன்னை குறைவாக நேசிக்கிறேன் என்று அர்த்தமல்ல."
- தனிப்பட்ட கவனம் செலுத்த முயற்சி செய்யுங்கள்: "நீங்கள் நேசிக்கப்படுவதாகவும் மதிக்கப்படுவதாகவும் உணர வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன். நாம் இருவரும் தனியாக, நீயும் நானும், உனக்குப் பிடித்தமான ஒரு வேடிக்கையான செயலைச் செய்ய சிறப்பு நேரம் ஒதுக்குவோம்."
முடிவுரை
உடன்பிறப்புப் பகைமையை நிர்வகிப்பது என்பது பொறுமை, நிலைத்தன்மை மற்றும் உங்கள் குழந்தைகள் வளரும்போது உங்கள் அணுகுமுறையை மாற்றியமைக்க விருப்பம் தேவைப்படும் ஒரு தொடர்ச்சியான செயல்முறையாகும். உடன்பிறப்புப் பகைமையின் அடிப்படைக் காரணங்களைப் புரிந்துகொண்டு, பயனுள்ள உத்திகளைச் செயல்படுத்தி, கலாச்சாரத் தாக்கங்களைக் கருத்தில் கொள்வதன் மூலம், நீங்கள் நேர்மறையான உடன்பிறப்பு உறவுகளை வளர்த்து, ஒரு இணக்கமான குடும்பச் சூழலை உருவாக்க முடியும். உடன்பிறப்புப் பகைமை என்பது குழந்தைப்பருவத்தின் ஒரு சாதாரண பகுதி என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள், சரியான வழிகாட்டுதலுடன், அது மோதல் தீர்வு, பச்சாத்தாபம் மற்றும் பேச்சுவார்த்தை போன்ற மதிப்புமிக்க வாழ்க்கைத் திறன்களுக்கு பங்களிக்க முடியும்.
இறுதியில், உடன்பிறப்புப் பகைமையை முழுமையாக அகற்றுவதே நோக்கமல்ல, மாறாக உங்கள் குழந்தைகள் ஒருவருக்கொருவர் தங்கள் உறவுகளை ஆரோக்கியமான மற்றும் ஆக்கப்பூர்வமான முறையில் கையாளக் கற்றுக்கொள்ள உதவுவதே ஆகும். அவர்களுக்குத் தேவையான கருவிகளையும் ஆதரவையும் வழங்குவதன் மூலம், வரவிருக்கும் ஆண்டுகளில் அவர்களின் வாழ்க்கையை வளமாக்கும் வலுவான மற்றும் நீடித்த பிணைப்புகளை வளர்க்க நீங்கள் அவர்களுக்கு உதவ முடியும்.