JavaScript Object.assign vs Spread: Prestatievergelijking en Toepassingen

In JavaScript is het manipuleren van objecten een veelvoorkomende taak. Twee populaire methoden om dit te bereiken zijn Object.assign() en de spread-syntax (...). Hoewel beide kunnen worden gebruikt om properties van een of meer objecten naar een doelobject te kopiëren, verschillen ze in prestatiekenmerken, toepassingen en algeheel gedrag. Dit artikel biedt een uitgebreide vergelijking om u te helpen het juiste gereedschap voor de klus te kiezen.

Wat is Object.assign()?

Object.assign() is een methode die de waarden van alle opsombare eigen properties van een of meer bronobjecten naar een doelobject kopieert. Het retourneert het gewijzigde doelobject.

Syntaxis:

            Object.assign(target, ...sources)
            

              
                Copy
              
            
          

Voorbeeld:

            const target = { a: 1 };
const source = { b: 2, c: 3 };

const returnedTarget = Object.assign(target, source);

console.log(target); // { a: 1, b: 2, c: 3 }
console.log(returnedTarget === target); // true

            

              
                Copy
              
            
          

In dit voorbeeld worden de properties b en c van het source-object gekopieerd naar het target-object. Object.assign() wijzigt het originele target-object en retourneert het.

Wat is Spread Syntax?

De spread-syntax (...) maakt het mogelijk om een itereerbaar object, zoals een array of object, uit te breiden op plaatsen waar nul of meer argumenten (voor functie-aanroepen), elementen (voor array-literals) of key-value paren (voor object-literals) worden verwacht.

Syntaxis (Object Literal):

            const newObject = { ...object1, ...object2 };
            

              
                Copy
              
            
          

Voorbeeld:

            const obj1 = { a: 1 };
const obj2 = { b: 2, c: 3 };

const mergedObj = { ...obj1, ...obj2 };

console.log(mergedObj); // { a: 1, b: 2, c: 3 }

            

              
                Copy
              
            
          

Hier creëert de spread-syntax een nieuw object mergedObj door de properties van obj1 en obj2 te combineren.

Prestatievergelijking

Het prestatieverschil tussen Object.assign() en de spread-syntax kan variëren afhankelijk van de JavaScript-engine en de complexiteit van de gemanipuleerde objecten. Over het algemeen is de spread-syntax doorgaans iets sneller voor het eenvoudig klonen en samenvoegen van objecten. Het verschil is echter vaak verwaarloosbaar voor kleine objecten. Voor grotere objecten, complexere scenario's en herhaalde bewerkingen wordt micro-benchmarking aanbevolen om de snelste aanpak voor uw specifieke use case te bepalen. Laten we verschillende scenario's bekijken:

Scenario 1: Eenvoudig Object Klonen

Bij het klonen van een enkel object vertoont de spread-syntax over het algemeen betere prestaties vanwege de meer gestroomlijnde werking.

            const original = { a: 1, b: 2, c: 3 };

// Spread Syntax
const cloneSpread = { ...original };

// Object.assign()
const cloneAssign = Object.assign({}, original);

            

              
                Copy
              
            
          

Scenario 2: Meerdere Objecten Samenvoegen

Bij het samenvoegen van meerdere objecten is het prestatieverschil tussen de twee methoden vaak minimaal, maar de spread-syntax behoudt vaak een lichte voorsprong, voornamelijk omdat deze native is geïmplementeerd in moderne JavaScript-engines.

            const obj1 = { a: 1 };
const obj2 = { b: 2 };
const obj3 = { c: 3 };

// Spread Syntax
const mergedSpread = { ...obj1, ...obj2, ...obj3 };

// Object.assign()
const mergedAssign = Object.assign({}, obj1, obj2, obj3);

            

              
                Copy
              
            
          

Scenario 3: Grote Objecten met Veel Properties

Wanneer gewerkt wordt met grote objecten die honderden of duizenden properties bevatten, kunnen de prestatieverschillen merkbaarder worden. In deze gevallen behoudt de spread-syntax vaak zijn voordeel vanwege efficiëntere geheugentoewijzing en het kopiëren van properties binnen de engine.

Benchmarking

Om precieze prestatiemetingen te verkrijgen, kunt u overwegen benchmarking-tools zoals Benchmark.js te gebruiken. Met deze tools kunt u herhaalde tests uitvoeren en statistieken verzamelen om te bepalen welke methode onder specifieke omstandigheden het beste presteert.

Voorbeeld met Benchmark.js:

            const Benchmark = require('benchmark');

const suite = new Benchmark.Suite;

const obj1 = { a: 1 };
const obj2 = { b: 2 };
const obj3 = { c: 3 };

// add tests
suite.add('Spread Syntax', function() {
  const mergedSpread = { ...obj1, ...obj2, ...obj3 };
})
.add('Object.assign()', function() {
  const mergedAssign = Object.assign({}, obj1, obj2, obj3);
})
// add listeners
.on('cycle', function(event) {
  console.log(String(event.target));
})
.on('complete', function() {
  console.log('Fastest is ' + this.filter('fastest').map('name'));
})
// run async
.run({ 'async': true });

            

              
                Copy
              
            
          

Dit codefragment laat zien hoe u een prestatiebenchmark kunt opzetten met Benchmark.js om de prestaties van de spread-syntax en Object.assign() te vergelijken bij het samenvoegen van meerdere objecten. Vergeet niet de bibliotheek te installeren met npm install benchmark voordat u het script uitvoert.

Toepassingen

Hoewel prestaties een factor zijn, hangt de keuze tussen Object.assign() en de spread-syntax vaak af van de specifieke toepassing en voorkeuren voor codeerstijl.

Toepassingen voor Object.assign()

• Het doelobject wijzigen: Object.assign() wijzigt het doelobject rechtstreeks, wat handig kan zijn wanneer u een bestaand object ter plekke wilt bijwerken.
• Compatibiliteit met oudere browsers: Object.assign() heeft bredere browserondersteuning in vergelijking met de spread-syntax, waardoor het geschikt is voor projecten die gericht zijn op oudere omgevingen. Mogelijk hebt u een polyfill nodig voor oudere browsers.
• Integratie met bestaande codebases: Als u werkt met een bestaande codebase die uitgebreid gebruikmaakt van Object.assign(), kan het aanhouden hiervan de consistentie bewaren en het risico op het introduceren van bugs verminderen.
• Standaardwaarden instellen: Het kan worden gebruikt om standaardwaarden op een object toe te passen, zodat bepaalde properties altijd zijn gedefinieerd.

              const defaults = { a: 1, b: 2, c: 3 };
  const options = { a: 10, d: 4 };
  
  const config = Object.assign({}, defaults, options);
  console.log(config); // { a: 10, b: 2, c: 3, d: 4 }
  
              
  
                
                  Copy
                
              
            

Toepassingen voor Spread Syntax

• Nieuwe objecten creëren: De spread-syntax is uitstekend geschikt voor het creëren van nieuwe objecten zonder de originele objecten te wijzigen, wat onveranderlijkheid (immutability) bevordert.
• Beknopte syntaxis: De spread-syntax resulteert vaak in beter leesbare en beknoptere code, vooral bij het samenvoegen van meerdere objecten.
• React en Redux: In React en Redux, waar onveranderlijkheid cruciaal is voor prestaties en state management, wordt de spread-syntax veel gebruikt voor het creëren van bijgewerkte versies van state-objecten.
• Functioneel programmeren: Het sluit goed aan bij de principes van functioneel programmeren, waar het vermijden van neveneffecten en het werken met onveranderlijke data wordt aangemoedigd.

Shallow Copy vs. Deep Copy

Het is cruciaal om te begrijpen dat zowel Object.assign() als de spread-syntax een shallow copy (oppervlakkige kopie) uitvoeren. Dit betekent dat als het object geneste objecten bevat, alleen de referenties naar die geneste objecten worden gekopieerd, niet de geneste objecten zelf. Het wijzigen van een genest object in het gekopieerde object zal ook het originele object beïnvloeden, en vice versa.

Voorbeeld:

            const original = {
  a: 1,
  b: { c: 2 }
};

const copied = { ...original };

copied.b.c = 3;

console.log(original.b.c); // 3 - Het originele object is gewijzigd!

            

              
                Copy
              
            
          

Als u een deep copy (diepe kopie) moet maken, waarbij geneste objecten ook worden gekopieerd, kunt u technieken gebruiken zoals:

• JSON.parse(JSON.stringify(object)): Dit is een eenvoudige maar potentieel inefficiënte aanpak, vooral voor grote of complexe objecten. Het kan ook geen functies of circulaire referenties correct verwerken.
• Een bibliotheek zoals Lodash's _.cloneDeep() gebruiken: Bibliotheken zoals Lodash bieden geoptimaliseerde functies voor diep klonen die verschillende randgevallen afhandelen.
• Een eigen recursieve deep copy-functie schrijven: Hiermee kunt u het kloonproces beheren en specifieke datatypen of structuren afhandelen.

Onveranderlijkheid (Immutability)

Onveranderlijkheid is een programmeerconcept dat de nadruk legt op het creëren van nieuwe datastructuren in plaats van het wijzigen van bestaande. Deze aanpak kan leiden tot meer voorspelbare code, eenvoudiger debuggen en verbeterde prestaties in bepaalde scenario's. Zowel Object.assign() als de spread-syntax kunnen worden gebruikt om onveranderlijkheid te bevorderen, maar de spread-syntax heeft over het algemeen de voorkeur vanwege het vermogen om directer nieuwe objecten te creëren.

Om onveranderlijkheid te bereiken met Object.assign(), moet u eerst een nieuw doelobject creëren:

            const original = { a: 1, b: 2 };
const updated = Object.assign({}, original, { a: 10 });

console.log(original); // { a: 1, b: 2 }
console.log(updated);  // { a: 10, b: 2 }

            

              
                Copy
              
            
          

            const original = { a: 1, b: 2 };
const updated = { ...original, a: 10 };

console.log(original); // { a: 1, b: 2 }
console.log(updated);  // { a: 10, b: 2 }

            

              
                Copy
              
            
          

Praktische Voorbeelden

Voorbeeld 1: Gebruikersprofielgegevens Bijwerken

Stel je voor dat je een gebruikersprofielobject hebt en dit wilt bijwerken met nieuwe informatie uit een formulier. Met de spread-syntax kun je eenvoudig een nieuw object maken met de bijgewerkte gegevens:

            const userProfile = {
  id: 123,
  name: 'Alice',
  email: 'alice@example.com',
  location: 'New York'
};

const updatedData = {
  email: 'alice.new@example.com',
  location: 'London'
};

const updatedProfile = { ...userProfile, ...updatedData };

console.log(updatedProfile);
// {
//   id: 123,
//   name: 'Alice',
//   email: 'alice.new@example.com',
//   location: 'London'
// }

            

              
                Copy
              
            
          

Voorbeeld 2: Winkelwagenitems Beheren

In een e-commerce applicatie moet je mogelijk de hoeveelheid van een item in de winkelwagen bijwerken. Met de spread-syntax kun je een nieuwe winkelwagen-array maken met het bijgewerkte item:

            const cart = [
  { id: 1, name: 'Product A', quantity: 2 },
  { id: 2, name: 'Product B', quantity: 1 }
];

const productIdToUpdate = 1;
const newQuantity = 3;

const updatedCart = cart.map(item =>
  item.id === productIdToUpdate ? { ...item, quantity: newQuantity } : item
);

console.log(updatedCart);
// [
//   { id: 1, name: 'Product A', quantity: 3 },
//   { id: 2, name: 'Product B', quantity: 1 }
// ]

            

              
                Copy
              
            
          

Voorbeeld 3: Applicatie-instellingen Configureren

Bij het configureren van applicatie-instellingen wilt u mogelijk standaardinstellingen samenvoegen met door de gebruiker opgegeven instellingen. Object.assign() kan hiervoor nuttig zijn, vooral als u het standaardinstellingenobject rechtstreeks moet wijzigen:

            const defaultSettings = {
  theme: 'light',
  fontSize: 'medium',
  language: 'en'
};

const userSettings = {
  theme: 'dark',
  fontSize: 'large'
};

Object.assign(defaultSettings, userSettings);

console.log(defaultSettings);
// {
//   theme: 'dark',
//   fontSize: 'large',
//   language: 'en'
// }

            

              
                Copy
              
            
          

In dit geval worden de defaultSettings ter plekke gewijzigd, wat al dan niet wenselijk kan zijn, afhankelijk van de vereisten van uw applicatie.

Best Practices

• Begrijp Shallow Copying: Wees u ervan bewust dat beide methoden oppervlakkige kopieën maken. Gebruik voor diep kopiëren de juiste technieken of bibliotheken.
• Overweeg onveranderlijkheid: Geef waar mogelijk de voorkeur aan de spread-syntax voor het creëren van nieuwe objecten en het bevorderen van onveranderlijkheid.
• Benchmark wanneer nodig: Voor prestatiekritieke code, benchmark beide methoden om de snelste optie voor uw specifieke use case te bepalen.
• Kies op basis van context: Selecteer de methode die het beste aansluit bij uw codeerstijl, projectvereisten en compatibiliteitsbehoeften.
• Gebruik Linters en Code Style Guides: Dwing consistent gebruik van Object.assign() en de spread-syntax af via linters en stijlgidsen.
• Documenteer uw keuzes: Documenteer duidelijk uw redenering voor het kiezen van de ene methode boven de andere, vooral in complexe codebases.

Conclusie

Object.assign() en de spread-syntax zijn waardevolle tools voor objectmanipulatie in JavaScript. Hoewel de spread-syntax vaak iets betere prestaties biedt en onveranderlijkheid bevordert, blijft Object.assign() relevant voor het wijzigen van bestaande objecten en het behouden van compatibiliteit met oudere omgevingen. Door de nuances van elke methode te begrijpen, kunt u weloverwogen beslissingen nemen en efficiëntere en beter onderhoudbare code schrijven.

Door rekening te houden met de prestatiekenmerken, toepassingen en best practices die in dit artikel worden beschreven, kunt u zowel Object.assign() als de spread-syntax effectief benutten om uw JavaScript-ontwikkelingsworkflow te verbeteren en robuuste en schaalbare applicaties te bouwen voor een wereldwijd publiek. Vergeet niet om altijd prioriteit te geven aan de duidelijkheid en onderhoudbaarheid van de code, terwijl u waar nodig optimaliseert voor prestaties. Micro-benchmarking en het profileren van uw code kunnen u ook helpen prestatieknelpunten te identificeren en datagestuurde beslissingen te nemen over welke methode in specifieke scenario's te gebruiken.