JavaScript Object.assign vs Spread: Prestatievergelijking & Toepassingen

JavaScript biedt meerdere manieren om objecten te manipuleren. Twee veelgebruikte methoden zijn Object.assign() en de spread operator (...). Beide stellen u in staat om eigenschappen van een of meer bronobjecten naar een doelobject te kopiëren. Ze verschillen echter in syntaxis, prestaties en onderliggende mechanismen. Dit artikel biedt een uitgebreide vergelijking om u te helpen het juiste hulpmiddel voor uw specifieke toepassing te kiezen.

Uitleg van Object.assign()

Object.assign() is een methode die alle opsombare eigen eigenschappen van een of meer bronobjecten naar een doelobject kopieert. Het wijzigt het doelobject direct en retourneert het. De basissyntaxis is:

            Object.assign(target, ...sources)

            

              
                Copy
              
            
          

• target: Het doelobject waarnaar eigenschappen worden gekopieerd. Dit object wordt gewijzigd.
• sources: Een of meer bronobjecten waarvan eigenschappen worden gekopieerd.

Voorbeeld:

            const target = { a: 1, b: 2 };
const source = { b: 4, c: 5 };

const returnedTarget = Object.assign(target, source);

console.log(target); // Output: { a: 1, b: 4, c: 5 }
console.log(returnedTarget === target); // Output: true

            

              
                Copy
              
            
          

In dit voorbeeld worden de eigenschappen van source gekopieerd naar target. Merk op dat de eigenschap b wordt overschreven en dat returnedTarget hetzelfde object is als target.

Uitleg van de Spread Operator

De spread operator (...) stelt u in staat een itereerbaar object (zoals een array of een object) uit te vouwen tot individuele elementen. Bij gebruik met objecten creëert het een oppervlakkige kopie van de eigenschappen van het object in een nieuw object. De syntaxis is eenvoudig:

            const newObject = { ...sourceObject };

            

              
                Copy
              
            
          

Voorbeeld:

            const source = { a: 1, b: 2 };
const newObject = { ...source };

console.log(newObject); // Output: { a: 1, b: 2 }
console.log(newObject === source); // Output: false

            

              
                Copy
              
            
          

Hier bevat newObject een kopie van de eigenschappen van source. Belangrijk is dat newObject een *nieuw* object is, verschillend van source.

Belangrijkste Verschillen

Hoewel zowel Object.assign() als de spread operator vergelijkbare resultaten bereiken (het kopiëren van objecteigenschappen), hebben ze cruciale verschillen:

• Onveranderlijkheid: De spread operator creëert een nieuw object, waardoor het originele object ongewijzigd blijft (onveranderlijk). Object.assign() wijzigt het doelobject direct (veranderlijk).
• Verwerking van het doelobject: Met Object.assign() kunt u een doelobject specificeren, terwijl de spread operator altijd een nieuw object creëert.
• Opsombaarheid van eigenschappen: Beide methoden kopiëren opsombare eigenschappen. Niet-opsombare eigenschappen worden niet gekopieerd.
• Geërfde eigenschappen: Geen van beide methoden kopieert geërfde eigenschappen uit de prototypeketen.
• Setters: Object.assign() roept setters aan op het doelobject. De spread operator doet dit niet; het wijst waarden direct toe.
• Bronnen die undefined of null zijn: Object.assign() slaat null en undefined bronobjecten over. Het spreiden van null of undefined zal een fout veroorzaken.

Prestatievergelijking

Prestaties zijn een kritische overweging, vooral bij het werken met grote objecten of frequente operaties. Microbenchmarks tonen consequent aan dat de spread operator over het algemeen sneller is dan Object.assign(). Het verschil komt voort uit hun onderliggende implementaties.

Waarom is de Spread Operator sneller?

De spread operator profiteert vaak van geoptimaliseerde interne implementaties binnen JavaScript-engines. Het is specifiek ontworpen voor het creëren van objecten en arrays, waardoor engines optimalisaties kunnen uitvoeren die niet mogelijk zijn met het meer algemene Object.assign(). Object.assign() moet verschillende gevallen afhandelen, inclusief setters en verschillende property descriptors, wat het inherent complexer maakt.

Benchmarkvoorbeeld (Illustratief):

            // Vereenvoudigd voorbeeld (echte benchmarks vereisen meer iteraties en robuuste tests)
const object1 = { a: 1, b: 2, c: 3, d: 4, e: 5 };
const object2 = { f: 6, g: 7, h: 8, i: 9, j: 10 };

// Gebruik van Object.assign()
console.time('Object.assign');
for (let i = 0; i < 1000000; i++) {
  Object.assign({}, object1, object2);
}
console.timeEnd('Object.assign');

// Gebruik van de Spread Operator
console.time('Spread Operator');
for (let i = 0; i < 1000000; i++) {
  ({...object1, ...object2 });
}
console.timeEnd('Spread Operator');

            

              
                Copy
              
            
          

Opmerking: Dit is een eenvoudig voorbeeld ter illustratie. Echte benchmarks vereisen speciale benchmarking-bibliotheken (zoals Benchmark.js) voor nauwkeurige en betrouwbare resultaten. De omvang van het prestatieverschil kan variëren afhankelijk van de JavaScript-engine, de grootte van het object en de specifieke bewerkingen die worden uitgevoerd.

Toepassingen: Object.assign()

Ondanks het prestatievoordeel van de spread operator, blijft Object.assign() waardevol in specifieke scenario's:

• Een bestaand object wijzigen: Wanneer u een object ter plaatse moet bijwerken (mutatie) in plaats van een nieuw object te creëren. Dit komt vaak voor bij het werken met state management-bibliotheken die veranderlijke state gebruiken of wanneer prestaties absoluut cruciaal zijn en u uw code heeft geprofiled om te bevestigen dat het vermijden van een nieuwe objecttoewijzing de moeite waard is.
• Meerdere objecten samenvoegen in één doelobject: Object.assign() kan efficiënt eigenschappen van meerdere bronobjecten samenvoegen in één doelobject.
• Werken met oudere JavaScript-omgevingen: De spread operator is een ES6-functie. Als u oudere browsers of omgevingen moet ondersteunen die ES6 niet ondersteunen, biedt Object.assign() een compatibel alternatief (hoewel u het mogelijk moet polyfillen).
• Setters aanroepen: Als u setters moet activeren die op het doelobject zijn gedefinieerd tijdens de toewijzing van eigenschappen, is Object.assign() de juiste keuze.

Voorbeeld: State op een veranderlijke manier bijwerken

            let state = { name: 'Alice', age: 30 };

function updateName(newName) {
  Object.assign(state, { name: newName }); // Muteert het 'state' object
}

updateName('Bob');
console.log(state); // Output: { name: 'Bob', age: 30 }

            

              
                Copy
              
            
          

Toepassingen: Spread Operator

De spread operator heeft over het algemeen de voorkeur vanwege zijn onveranderlijkheid en prestatievoordelen in de meeste moderne JavaScript-ontwikkeling:

• Nieuwe objecten creëren met bestaande eigenschappen: Wanneer u een nieuw object wilt creëren met een kopie van eigenschappen van een ander object, vaak met enkele aanpassingen.
• Functioneel programmeren: De spread operator sluit goed aan bij de principes van functioneel programmeren, die de nadruk leggen op onveranderlijkheid en het vermijden van neveneffecten.
• React state-updates: In React wordt de spread operator vaak gebruikt om nieuwe state-objecten te creëren bij het onveranderlijk bijwerken van de component-state.
• Redux-reducers: Redux-reducers gebruiken vaak de spread operator om nieuwe state-objecten te retourneren op basis van acties.

Voorbeeld: React State onveranderlijk bijwerken

            import React, { useState } from 'react';

function MyComponent() {
  const [state, setState] = useState({ name: 'Charlie', age: 35 });

  const updateAge = (newAge) => {
    setState({ ...state, age: newAge }); // Creëert een nieuw state-object
  };

  return (
    <div>
      <p>Name: {state.name}</p>
      <p>Age: {state.age}</p>
      <button onClick={() => updateAge(36)}>Increment Age</button>
    </div>
  );
}

export default MyComponent;

            

              
                Copy
              
            
          

Shallow Copy vs. Deep Copy

Het is cruciaal om te begrijpen dat zowel Object.assign() als de spread operator een *shallow copy* (oppervlakkige kopie) uitvoeren. Dit betekent dat alleen de eigenschappen op het hoogste niveau worden gekopieerd. Als een object geneste objecten of arrays bevat, worden alleen de verwijzingen naar die geneste structuren gekopieerd, niet de geneste structuren zelf.

Voorbeeld van een Shallow Copy:

            const original = { a: 1, b: { c: 2 } };
const copy = { ...original };

copy.a = 3; // Wijzigt 'copy.a', maar 'original.a' blijft ongewijzigd
copy.b.c = 4; // Wijzigt 'original.b.c' omdat 'copy.b' en 'original.b' naar hetzelfde object verwijzen

console.log(original); // Output: { a: 1, b: { c: 4 } }
console.log(copy); // Output: { a: 3, b: { c: 4 } }

            

              
                Copy
              
            
          

Om een *deep copy* (diepe kopie) te maken (waarbij ook geneste objecten worden gekopieerd), moet u technieken gebruiken zoals:

• JSON.parse(JSON.stringify(object)): Dit is een eenvoudige maar potentieel langzame methode. Het werkt niet met functies, datums of circulaire verwijzingen.
• Lodash's _.cloneDeep(): Een utility-functie geleverd door de Lodash-bibliotheek.
• Een aangepaste recursieve functie: Complexer, maar biedt de meeste controle over het deep copy-proces.
• Structured Clone: Gebruikt window.structuredClone() voor browsers of het structuredClone-pakket voor Node.js om objecten diep te kopiëren.

Best Practices

• Geef de voorkeur aan de Spread Operator voor onveranderlijkheid: In de meeste moderne JavaScript-applicaties, geef de voorkeur aan de spread operator om nieuwe objecten onveranderlijk te creëren, vooral bij het werken met state management of functioneel programmeren.
• Gebruik Object.assign() voor het muteren van bestaande objecten: Kies Object.assign() wanneer u specifiek een bestaand object ter plaatse moet wijzigen.
• Begrijp Shallow vs. Deep Copy: Wees u ervan bewust dat beide methoden shallow copies uitvoeren. Gebruik de juiste technieken voor deep copying wanneer dat nodig is.
• Benchmark wanneer prestaties cruciaal zijn: Als prestaties van het grootste belang zijn, voer dan grondige benchmarks uit om de prestaties van Object.assign() en de spread operator in uw specifieke toepassing te vergelijken.
• Houd rekening met de leesbaarheid van de code: Kies de methode die resulteert in de meest leesbare en onderhoudbare code voor uw team.

Internationale Overwegingen

Het gedrag van Object.assign() en de spread operator is over het algemeen consistent in verschillende JavaScript-omgevingen wereldwijd. Het is echter de moeite waard om de volgende mogelijke overwegingen op te merken:

• Karaktercodering: Zorg ervoor dat uw code karaktercodering correct afhandelt, vooral bij het werken met strings die karakters uit verschillende talen bevatten. Beide methoden kopiëren string-eigenschappen correct, maar er kunnen coderingsproblemen ontstaan bij het verwerken of weergeven van deze strings.
• Datum- en tijdnotaties: Wees bij het kopiëren van objecten die datums bevatten, bedacht op tijdzones en datumnotaties. Als u datums moet serialiseren of deserialiseren, gebruik dan de juiste methoden om consistentie tussen verschillende regio's te garanderen.
• Getalnotatie: Verschillende regio's gebruiken verschillende conventies voor getalnotatie (bijv. decimale scheidingstekens, duizendtallen-scheidingstekens). Wees u bewust van deze verschillen bij het kopiëren of manipuleren van objecten die numerieke gegevens bevatten die mogelijk aan gebruikers in verschillende locales worden getoond.

Conclusie

Object.assign() en de spread operator zijn waardevolle hulpmiddelen voor objectmanipulatie in JavaScript. De spread operator biedt over het algemeen betere prestaties en bevordert onveranderlijkheid, waardoor het een voorkeurskeuze is in veel moderne JavaScript-applicaties. Echter, Object.assign() blijft nuttig voor het muteren van bestaande objecten en het ondersteunen van oudere omgevingen. Het begrijpen van hun verschillen en toepassingen helpt u om efficiëntere, onderhoudbare en robuustere JavaScript-code te schrijven.