शाश्वत मृदा व्यवस्थापन: अन्न सुरक्षा आणि पर्यावरणीय आरोग्यासाठी एक जागतिक गरज

जमीन, जी जमिनीवरील जीवनाचा आधार आहे, ती एक मर्यादित आणि अत्यंत महत्त्वाची नैसर्गिक संपत्ती आहे. तिच्या आरोग्याचा थेट परिणाम आपली अन्न उत्पादन क्षमता, जलचक्र नियमन, हवामान बदलाचे शमन आणि जैवविविधता टिकवून ठेवण्यावर होतो. अशाश्वत कृषी पद्धती, जंगलतोड, शहरीकरण आणि औद्योगिक प्रदूषणामुळे जमिनीचा मोठ्या प्रमाणावर ऱ्हास झाला आहे, ज्यामुळे जगभरात अन्न सुरक्षा आणि पर्यावरणीय शाश्वततेला धोका निर्माण झाला आहे. हा लेख शाश्वत मृदा व्यवस्थापनाची तत्त्वे आणि पद्धती शोधतो, आणि एका लवचिक भविष्यासाठी मृदेचे आरोग्य पुनर्संचयित करण्यासाठी आणि टिकवून ठेवण्यासाठी एक व्यापक मार्गदर्शक सादर करतो.

शाश्वत मृदा व्यवस्थापन म्हणजे काय?

शाश्वत मृदा व्यवस्थापन (SSM) मध्ये कृषी उत्पादकता, पर्यावरणाची गुणवत्ता आणि मानवी कल्याण यांना आधार देण्यासाठी जमिनीचे आरोग्य टिकवून ठेवण्यासाठी आणि सुधारण्यासाठी अनेक पद्धतींचा समावेश आहे. हे दीर्घकालीन परिसंस्थेची लवचिकता सुनिश्चित करण्यासाठी जमिनीच्या भौतिक, रासायनिक आणि जैविक गुणधर्मांना अनुकूल करण्यावर लक्ष केंद्रित करते.

SSM च्या मुख्य बाबींमध्ये खालील गोष्टींचा समावेश आहे:

मृदा संवर्धन: योग्य भू-व्यवस्थापन तंत्रांद्वारे जमिनीची धूप आणि ऱ्हास रोखणे.
पोषक तत्व व्यवस्थापन: वनस्पतींच्या वाढीसाठी पोषक तत्वांची उपलब्धता अनुकूल करणे आणि त्याचवेळी पर्यावरणीय प्रदूषण कमी करणे.
जल व्यवस्थापन: पाण्याचा वापर कार्यक्षमता वाढवण्यासाठी आणि पाण्याचा ताण कमी करण्यासाठी जमिनीत पाणी मुरण्याची, साठवण्याची आणि निचरा होण्याची क्षमता सुधारणे.
सेंद्रिय पदार्थ व्यवस्थापन: जमिनीची रचना, पाणी धरून ठेवण्याची क्षमता आणि पोषक तत्वांची उपलब्धता सुधारण्यासाठी जमिनीतील सेंद्रिय पदार्थांचे प्रमाण वाढवणे.
मृदा जैवविविधता: पोषक तत्वांचे चक्र, रोगांचे नियंत्रण आणि संपूर्ण मृदेचे आरोग्य यांना आधार देण्यासाठी विविध आणि समृद्ध मृदा परिसंस्थेला प्रोत्साहन देणे.

शाश्वत मृदा व्यवस्थापनाचे महत्त्व

अनेक गंभीर जागतिक आव्हानांना तोंड देण्यासाठी SSM महत्त्वपूर्ण आहे:

१. अन्न सुरक्षा

वाढत्या जागतिक लोकसंख्येला पुरेसे आणि पौष्टिक अन्न पुरवण्यासाठी निरोगी जमीन आवश्यक आहे. खराब झालेल्या जमिनींची उत्पादकता कमी होते, ज्यामुळे उत्पन्न कमी होते आणि खते आणि कीटकनाशके यांसारख्या बाह्य घटकांवर अवलंबित्व वाढते. SSM पद्धती जमिनीची सुपीकता वाढवतात, पाण्याची उपलब्धता सुधारतात आणि वनस्पतींचे आरोग्य वाढवतात, परिणामी जास्त आणि स्थिर पीक उत्पन्न मिळते. उदाहरणार्थ, उप-सहारा आफ्रिकेत, जिथे जमिनीचा ऱ्हास हा कृषी उत्पादकतेतील एक प्रमुख अडथळा आहे, तिथे ना-नांगरणी आणि आच्छादन पिकांसारख्या संवर्धन कृषी पद्धती लागू केल्याने पीक उत्पादन आणि अन्न सुरक्षेत लक्षणीय सुधारणा दिसून आली आहे.

२. हवामान बदल शमन आणि अनुकूलन

जमीन जागतिक कार्बन चक्रात महत्त्वाची भूमिका बजावते, ती वातावरण आणि सर्व वनस्पतींच्या एकत्रित प्रमाणापेक्षा जास्त कार्बन साठवते. संवर्धन मशागत, आच्छादन पिके आणि कृषी-वनीकरण यांसारख्या शाश्वत मृदा व्यवस्थापन पद्धती जमिनीतील कार्बन विलगीकरण वाढवू शकतात, ज्यामुळे हरितगृह वायू उत्सर्जन कमी होते आणि हवामान बदलाचे शमन होते. शिवाय, निरोगी जमीन दुष्काळ आणि पूर यांसारख्या तीव्र हवामानाच्या घटनांना अधिक लवचिक असते, ज्यामुळे शेतकऱ्यांना हवामान बदलाच्या परिणामांशी जुळवून घेण्यास मदत होते. भूमध्यसागरीय प्रदेशांसारख्या दुष्काळग्रस्त प्रदेशांमध्ये, कंपोस्टचा वापर आणि आच्छादन पिकांद्वारे जमिनीतील सेंद्रिय पदार्थांचे प्रमाण सुधारल्याने पाणी मुरण्याची आणि साठवण्याची क्षमता वाढू शकते, ज्यामुळे पिकांची पाण्याच्या ताणास सहन करण्याची क्षमता वाढते.

३. पर्यावरण संरक्षण

SSM पद्धती जलस्रोतांचे संरक्षण करण्यास, जमिनीची धूप कमी करण्यास आणि कृषी निविष्ठांमुळे होणारे प्रदूषण कमी करण्यास मदत करतात. निरोगी जमीन नैसर्गिक गाळणी म्हणून काम करते, प्रदूषकांना जलमार्गांमध्ये प्रवेश करण्यापासून रोखते आणि जलीय परिसंस्थेचे संरक्षण करते. जमिनीची धूप कमी करून, SSM पद्धती नद्या आणि जलाशयांमध्ये गाळ साचण्यास प्रतिबंध करतात, पाण्याची गुणवत्ता जपतात आणि पुराचा धोका कमी करतात. ऑस्ट्रेलियाच्या मरे-डार्लिंग बेसिनमध्ये, शाश्वत सिंचन पद्धती लागू करणे आणि मृदा संवर्धनाला प्रोत्साहन देणे यामुळे या प्रदेशातील क्षारता कमी होण्यास आणि पाण्याची गुणवत्ता सुधारण्यास मदत झाली आहे.

४. जैवविविधता संवर्धन

जमिनीत जीवाणू, बुरशी, नेमाटोड आणि गांडुळे यांसारख्या असंख्य जीवांचे वास्तव्य असते, जे पोषक तत्वांचे चक्र, रोगांचे नियंत्रण आणि जमिनीच्या रचनेच्या निर्मितीमध्ये महत्त्वाची भूमिका बजावतात. शाश्वत मृदा व्यवस्थापन पद्धती या जीवांना अनुकूल अधिवास प्रदान करून मृदा जैवविविधतेला प्रोत्साहन देतात. उदाहरणार्थ, मशागतीची तीव्रता कमी करणे आणि सेंद्रिय खतांचा वापर केल्याने फायदेशीर मृदा जीवांची संख्या आणि विविधता वाढू शकते, ज्यामुळे जमिनीचे आरोग्य आणि वनस्पतींची उत्पादकता सुधारते. ॲमेझॉनच्या वर्षावनात, जंगलाची अद्वितीय परिसंस्था टिकवण्यासाठी आणि शाश्वत कृषी पद्धतींना आधार देण्यासाठी मृदा जैवविविधता टिकवून ठेवणे महत्त्वाचे आहे.

शाश्वत मृदा व्यवस्थापनाची तत्त्वे

प्रभावी SSM अनेक मुख्य तत्त्वांवर आधारित आहे:

जमिनीची कमीत कमी मशागत: जमिनीची रचना संरक्षित करण्यासाठी आणि जमिनीची धूप कमी करण्यासाठी मशागतीची तीव्रता कमी करणे.
जमिनीवर जास्तीत जास्त आच्छादन: जमिनीच्या पृष्ठभागाला धूप आणि तणांपासून वाचवण्यासाठी पिकांचे अवशेष किंवा आच्छादन पिकांनी झाकून ठेवणे.
पिकांच्या फेरपालटीत विविधता: जमिनीची सुपीकता सुधारण्यासाठी, कीड आणि रोग चक्र तोडण्यासाठी आणि मृदा जैवविविधता वाढवण्यासाठी पिकांची फेरपालट करणे.
पशुधनाचे एकात्मीकरण: पोषक तत्वांचे चक्र आणि जमिनीची रचना सुधारण्यासाठी शेती प्रणालीमध्ये पशुधन चराईचा समावेश करणे.
सेंद्रिय खतांचा वापर: जमिनीतील सेंद्रिय पदार्थांचे प्रमाण आणि पोषक तत्वांची उपलब्धता सुधारण्यासाठी कंपोस्ट, शेणखत आणि इतर सेंद्रिय पदार्थांचा वापर करणे.
पोषक तत्वांचे इष्टतम व्यवस्थापन: पर्यावरणीय परिणाम कमी करताना वनस्पतींच्या गरजा पूर्ण करण्यासाठी खते आणि इतर पोषक तत्वांच्या स्रोतांचा कार्यक्षमतेने वापर करणे.
पाण्याचे सुज्ञ व्यवस्थापन: पाणी वाचवणाऱ्या आणि जमिनीची क्षारता टाळणाऱ्या सिंचन आणि निचरा पद्धती लागू करणे.

शाश्वत मृदा व्यवस्थापनासाठीच्या पद्धती

शाश्वत मृदा व्यवस्थापन साध्य करण्यासाठी अनेक पद्धती लागू केल्या जाऊ शकतात. येथे काही सर्वात प्रभावी पद्धती दिल्या आहेत:

१. संवर्धन मशागत

संवर्धन मशागतीमध्ये जमिनीची कमीत कमी मशागत आणि जमिनीची रचना संरक्षित करण्यासाठी मशागत क्रिया कमी करणे किंवा काढून टाकणे समाविष्ट आहे. यामध्ये ना-नांगरणी, कमी मशागत आणि पट्टा मशागत यांसारख्या पद्धतींचा समावेश आहे. संवर्धन मशागत जमिनीची धूप कमी करण्यास, जमिनीतील ओलावा टिकवून ठेवण्यास, जमिनीतील सेंद्रिय पदार्थांचे प्रमाण सुधारण्यास आणि मृदा जैवविविधता वाढविण्यात मदत करते.

उदाहरण: अर्जेंटिनामध्ये ना-नांगरणी शेती मोठ्या प्रमाणावर स्वीकारली गेली आहे, जिथे पंपास प्रदेशात जमिनीची धूप कमी करण्यास, पाणी मुरण्याची क्षमता सुधारण्यास आणि पीक उत्पन्न वाढविण्यात मदत झाली आहे.

२. आच्छादन पिके

जमिनीचे संरक्षण करण्यासाठी, जमिनीची सुपीकता सुधारण्यासाठी आणि तणांवर नियंत्रण ठेवण्यासाठी मुख्य पिकांच्या दरम्यान आच्छादन पिके लावली जातात. ती शेंगावर्गीय, गवतवर्गीय किंवा विविध जातींचे मिश्रण असू शकतात. आच्छादन पिके जमिनीची धूप कमी करण्यास, जमिनीतील सेंद्रिय पदार्थांचे प्रमाण वाढवण्यास, पोषक तत्वांचे चक्र सुधारण्यास आणि मृदा जैवविविधता वाढविण्यात मदत करतात.

उदाहरण: अमेरिकेच्या मिडवेस्टमध्ये, शेतकरी मका आणि सोयाबीनच्या शेतात जमिनीचे आरोग्य सुधारण्यासाठी आणि पोषक तत्वांचा अपवाह कमी करण्यासाठी राय, ओट्स आणि क्लोव्हर सारख्या आच्छादन पिकांचा वापर वाढवत आहेत.

३. पीक फेरपालट

पीक फेरपालट म्हणजे जमिनीची सुपीकता सुधारण्यासाठी, कीड आणि रोग चक्र तोडण्यासाठी आणि मृदा जैवविविधता वाढवण्यासाठी नियोजित क्रमाने वेगवेगळी पिके लावणे. पिकांची फेरपालट केल्याने जमिनीतून पसरणारे रोग आणि कीटकांची वाढ कमी होण्यास, पोषक तत्वांची उपलब्धता सुधारण्यास आणि जमिनीची रचना सुधारण्यास मदत होते.

उदाहरण: भारतात, शेतकरी पारंपारिकपणे जमिनीची सुपीकता सुधारण्यासाठी आणि कृत्रिम नायट्रोजन खतांची गरज कमी करण्यासाठी भातासोबत मसूर किंवा कडधान्ये यांसारखी पिके फिरवून घेतात.

४. कृषी-वनीकरण

कृषी-वनीकरण म्हणजे मृदा संवर्धन, कार्बन विलगीकरण आणि जैवविविधता संवर्धन यासह अनेक फायदे मिळवण्यासाठी कृषी प्रणालीमध्ये झाडे आणि झुडपे समाविष्ट करणे. झाडे जमिनीची धूप कमी करण्यास, पाणी मुरण्याची क्षमता सुधारण्यास, पिकांना आणि पशुधनाला सावली देण्यास आणि जमिनीची सुपीकता वाढविण्यात मदत करतात.

उदाहरण: आफ्रिकेच्या अनेक भागांमध्ये, शेतकरी मका आणि बाजरीच्या शेतात जमिनीची सुपीकता आणि पीक उत्पन्न सुधारण्यासाठी फैदरबिया अल्बिडा (Faidherbia albida) सारख्या झाडांसह कृषी-वनीकरण प्रणाली वापरत आहेत.

५. सेंद्रिय खते

जमिनीतील सेंद्रिय पदार्थांचे प्रमाण, पोषक तत्वांची उपलब्धता आणि जमिनीची रचना सुधारण्यासाठी कंपोस्ट, शेणखत आणि हिरवळीचे खत यांसारखी सेंद्रिय खते जमिनीत टाकली जातात. सेंद्रिय खते पाणी धरून ठेवण्याची क्षमता वाढविण्यात, निचरा सुधारण्यात आणि मृदा जैवविविधता वाढविण्यात मदत करतात.

उदाहरण: युरोपमध्ये, सेंद्रिय शेती प्रणालीमध्ये जमिनीचे आरोग्य सुधारण्यासाठी आणि कृत्रिम खतांवरील अवलंबित्व कमी करण्यासाठी शेतकरी कंपोस्ट आणि ॲनारोबिक डायजेशनमधून मिळणारे डायजेस्टेट अधिकाधिक वापरत आहेत.

६. एकात्मिक पोषक तत्व व्यवस्थापन

एकात्मिक पोषक तत्व व्यवस्थापन (INM) मध्ये पर्यावरणीय परिणाम कमी करताना वनस्पतींच्या गरजा पूर्ण करण्यासाठी सेंद्रिय आणि अजैविक पोषक तत्वांच्या स्रोतांचे मिश्रण वापरणे समाविष्ट आहे. INM चा उद्देश पोषक तत्वांच्या वापराची कार्यक्षमता अनुकूल करणे, पोषक तत्वांचे नुकसान कमी करणे आणि पाण्याची गुणवत्ता संरक्षित करणे हा आहे.

उदाहरण: चीनमध्ये, शेतकरी भात उत्पादनात पोषक तत्वांच्या वापराची कार्यक्षमता सुधारण्यासाठी आणि नायट्रोजनचे नुकसान कमी करण्यासाठी सेंद्रिय खत आणि कृत्रिम खतांच्या मिश्रणाचा वापर करत आहेत.

७. जल व्यवस्थापन

जमिनीची धूप रोखण्यासाठी, पाणथळ जमीन कमी करण्यासाठी आणि जलस्रोतांचे संरक्षण करण्यासाठी प्रभावी जल व्यवस्थापन महत्त्वाचे आहे. यामध्ये सिंचन व्यवस्थापन, निचरा व्यवस्थापन आणि जल संधारण यांसारख्या पद्धतींचा समावेश आहे.

उदाहरण: इस्रायलमध्ये, शेतकरी शुष्क आणि निम-शुष्क प्रदेशांमध्ये पाणी वाचवण्यासाठी आणि पीक उत्पन्न सुधारण्यासाठी ठिबक सिंचन आणि तुटवडा सिंचन तंत्रांचा वापर करत आहेत.

८. मृदा परीक्षण आणि देखरेख

जमिनीचे आरोग्य तपासण्यासाठी, पोषक तत्वांची कमतरता ओळखण्यासाठी आणि जमिनीच्या गुणधर्मांमधील बदलांचा मागोवा घेण्यासाठी नियमित मृदा परीक्षण आणि देखरेख आवश्यक आहे. मृदा परीक्षणामुळे शेतकऱ्यांना पोषक तत्व व्यवस्थापन, सिंचन आणि इतर व्यवस्थापन पद्धतींबद्दल माहितीपूर्ण निर्णय घेण्यास मदत होऊ शकते.

उदाहरण: अमेरिकेत, शेतकरी वेगवेगळ्या पिकांसाठी खतांच्या गरजा ठरवण्यासाठी आणि जमिनीच्या आरोग्यावर व्यवस्थापन पद्धतींच्या परिणामावर देखरेख ठेवण्यासाठी नियमितपणे मृदा परीक्षणाचा वापर करतात.

शाश्वत मृदा व्यवस्थापन लागू करणे: आव्हाने आणि संधी

SSM चे फायदे सुप्रसिद्ध असले तरी, त्याच्या व्यापक स्वीकृतीमध्ये अनेक आव्हाने अडथळा आणू शकतात:

जागरूकतेचा अभाव: अनेक शेतकऱ्यांना SSM पद्धतींच्या फायद्यांबद्दल किंवा त्या प्रभावीपणे कशा लागू करायच्या याबद्दल पूर्ण माहिती नसते.
सुरुवातीचा गुंतवणुकीचा खर्च: संवर्धन मशागत किंवा आच्छादन पिके यांसारख्या काही SSM पद्धती लागू करण्यासाठी नवीन उपकरणे किंवा बियाणांमध्ये सुरुवातीची गुंतवणूक आवश्यक असू शकते.
अल्पकालीन उत्पन्न घट: काही SSM पद्धतींमुळे दीर्घकालीन फायदे लक्षात येण्यापूर्वी अल्पकालीन उत्पन्न घट होऊ शकते.
गुंतागुंत: SSM ला एक समग्र दृष्टिकोन आवश्यक आहे जो अनेक घटकांचा विचार करतो, ज्यामुळे ते पारंपारिक शेती पद्धतींपेक्षा अधिक गुंतागुंतीचे बनते.
धोरण आणि संस्थात्मक पाठिंबा: सहाय्यक धोरणे आणि संस्थांचा अभाव SSM पद्धतींच्या स्वीकृतीमध्ये अडथळा आणू शकतो.

या आव्हानांना न जुमानता, SSM पद्धतींच्या स्वीकृतीला प्रोत्साहन देण्यासाठी महत्त्वपूर्ण संधी आहेत:

शिक्षण आणि प्रशिक्षण: शेतकऱ्यांना SSM पद्धतींवर शिक्षण आणि प्रशिक्षण दिल्याने जागरूकता वाढू शकते आणि क्षमता निर्माण होऊ शकते.
आर्थिक प्रोत्साहन: अनुदान किंवा कर सवलती यांसारखे आर्थिक प्रोत्साहन दिल्याने SSM पद्धती लागू करण्याच्या सुरुवातीच्या गुंतवणुकीचा खर्च कमी होण्यास मदत होऊ शकते.
संशोधन आणि विकास: संशोधन आणि विकासात गुंतवणूक केल्याने नवीन आणि सुधारित SSM पद्धतींचा विकास होऊ शकतो.
धोरण आणि संस्थात्मक सुधारणा: सहाय्यक धोरणे लागू करणे आणि संस्था मजबूत केल्याने SSM पद्धतींच्या स्वीकृतीसाठी अधिक अनुकूल वातावरण तयार होऊ शकते.
सहयोग आणि भागीदारी: शेतकरी, संशोधक, धोरणकर्ते आणि इतर भागधारकांमध्ये सहयोग आणि भागीदारी वाढवल्याने SSM पद्धतींचा व्यापक स्वीकार होऊ शकतो.

यशस्वी शाश्वत मृदा व्यवस्थापनाची जागतिक उदाहरणे

जगभरातील असंख्य उदाहरणे शाश्वत मृदा व्यवस्थापन पद्धतींची परिणामकारकता दर्शवतात:

आफ्रिकेचा साहेल प्रदेश: साहेलमधील शेतकऱ्यांनी खराब झालेली जमीन पुनर्संचयित करण्यासाठी आणि पीक उत्पन्न सुधारण्यासाठी समोच्च बांध आणि झाई खड्डे यांसारख्या जल संधारण तंत्रांचा यशस्वीपणे वापर केला आहे.
क्यूबा: सोव्हिएत युनियनच्या पतनानंतर, क्यूबाने मोठ्या प्रमाणावर सेंद्रिय शेती पद्धती स्वीकारल्या, ज्यामुळे जमिनीचे आरोग्य आणि अन्न सुरक्षेत सुधारणा झाली.
ब्राझीलचा सेराडो प्रदेश: सेराडोमधील शेतकऱ्यांनी ना-नांगरणी आणि आच्छादन पिकांचा वापर करून खराब झालेल्या जमिनीचे अत्यंत उत्पादक कृषी क्षेत्रात रूपांतर केले आहे.
युरोप: अनेक युरोपीय देशांनी मृदा संवर्धन आणि शाश्वत भू-व्यवस्थापनाला प्रोत्साहन देण्यासाठी धोरणे लागू केली आहेत, ज्यामुळे जमिनीचे आरोग्य आणि पर्यावरणाची गुणवत्ता सुधारली आहे.
न्यूझीलंड: न्यूझीलंडमधील शेतकरी पशुधन शेती प्रणालीमध्ये जमिनीचे आरोग्य सुधारण्यासाठी आणि पोषक तत्वांचे नुकसान कमी करण्यासाठी फिरती चराई आणि कुरण व्यवस्थापनाचा वापर करत आहेत.

शाश्वत मृदा व्यवस्थापनाचे भविष्य

जागतिक अन्न सुरक्षा सुनिश्चित करण्यासाठी, हवामान बदलाचे शमन करण्यासाठी आणि भावी पिढ्यांसाठी पर्यावरणाची गुणवत्ता जपण्यासाठी शाश्वत मृदा व्यवस्थापन आवश्यक आहे. शाश्वत मृदा व्यवस्थापन पद्धती स्वीकारून, आपण खराब झालेल्या जमिनी पुनर्संचयित करू शकतो, कृषी उत्पादकता वाढवू शकतो आणि अधिक लवचिक आणि शाश्वत कृषी प्रणाली तयार करू शकतो. शेतीचे भविष्य आपल्या जमिनीचे शाश्वतपणे व्यवस्थापन करण्याच्या आपल्या क्षमतेवर अवलंबून आहे.

शेतकरी आणि धोरणकर्त्यांसाठी कृती करण्यायोग्य पावले

शेतकऱ्यांसाठी:

आपल्या जमिनीचे सध्याचे आरोग्य आणि पोषक तत्वांची पातळी समजून घेण्यासाठी मृदा परीक्षण करा.
जमिनीची कमीत कमी मशागत करण्यासाठी संवर्धन मशागत पद्धती लागू करा.
जमिनीचे संरक्षण करण्यासाठी आणि जमिनीची सुपीकता सुधारण्यासाठी आच्छादन पिके लावा.
कीड आणि रोग चक्र तोडण्यासाठी पिकांची फेरपालट करा.
जमिनीतील सेंद्रिय पदार्थ सुधारण्यासाठी कंपोस्ट आणि शेणखतासारख्या सेंद्रिय खतांचा वापर करा.
वनस्पतींच्या गरजा कार्यक्षमतेने पूर्ण करण्यासाठी पोषक तत्वांचे व्यवस्थापन अनुकूल करा.
सिंचन आणि निचरा पद्धतींद्वारे पाण्याचे सुज्ञपणे व्यवस्थापन करा.
प्रगतीचा मागोवा घेण्यासाठी आणि आवश्यकतेनुसार व्यवस्थापन पद्धतींमध्ये बदल करण्यासाठी नियमितपणे जमिनीच्या आरोग्यावर देखरेख ठेवा.

धोरणकर्त्यांसाठी:

शाश्वत मृदा व्यवस्थापन पद्धतींना समर्थन देणारी धोरणे विकसित आणि लागू करा.
शेतकऱ्यांना SSM पद्धती स्वीकारण्यास प्रोत्साहित करण्यासाठी आर्थिक प्रोत्साहन द्या.
SSM तंत्रज्ञान सुधारण्यासाठी संशोधन आणि विकासात गुंतवणूक करा.
शेतकरी आणि कृषी व्यावसायिकांसाठी SSM वर शिक्षण आणि प्रशिक्षणाला प्रोत्साहन द्या.
मृदा संवर्धन आणि भू-व्यवस्थापनासाठी जबाबदार असलेल्या संस्थांना बळकट करा.
SSM अवलंबनाला प्रोत्साहन देण्यासाठी भागधारकांमध्ये सहयोग आणि भागीदारी वाढवा.

शेतकरी, धोरणकर्ते, संशोधक आणि इतर भागधारक एकत्र काम करून, आपली जमीन सध्याच्या आणि भावी पिढ्यांच्या फायद्यासाठी शाश्वतपणे व्यवस्थापित केली जाईल याची खात्री करू शकतात.