मानवी स्मृतीची गुंतागुंत जाणून घ्या: जैविक आधारांपासून ते नवीनतम संशोधन आणि स्मृती सुधारण्यासाठीच्या व्यावहारिक धोरणांपर्यंत. जागतिक प्रेक्षकांसाठी एक सर्वसमावेशक मार्गदर्शक.
रहस्य उलगडताना: स्मृती संशोधनाला समजून घेण्यासाठी एक जागतिक मार्गदर्शक
स्मृती, मानवी अनुभवाचा एक आधारस्तंभ, आपली ओळख घडवते, आपल्या कृतींना मार्गदर्शन करते आणि आपल्याला शिकण्यास व वाढण्यास मदत करते. हे सर्वसमावेशक मार्गदर्शक स्मृती संशोधनाच्या आकर्षक जगात डोकावते, जागतिक दृष्टीकोनातून त्याची गुंतागुंत शोधते आणि जगभरातील व्यक्तींना लागू होणारी अंतर्दृष्टी प्रदान करते.
स्मृतीचा जैविक आधार
स्मृतीच्या जैविक आधारांना समजून घेणे हे तिची गुंतागुंत ओळखण्यासाठी महत्त्वाचे आहे. स्मृती ही एकच गोष्ट नाही; उलट, ही एक बहुआयामी प्रक्रिया आहे ज्यात मेंदूचे विविध भाग एकत्रितपणे काम करतात. यामध्ये मुख्य घटकांचा समावेश आहे:
- हिप्पोकॅम्पस (The Hippocampus): अनेकदा 'स्मृती केंद्र' म्हणून ओळखला जाणारा, हिप्पोकॅम्पस नवीन वर्णनात्मक आठवणी (तथ्ये आणि घटना) तयार करण्यात महत्त्वाची भूमिका बजावतो. या भागाला होणारे नुकसान नवीन दीर्घकालीन आठवणी तयार करण्याच्या क्षमतेत लक्षणीय घट आणू शकते, ही स्थिती स्मृतीनाशाच्या (amnesia) काही प्रकरणांमध्ये दिसून येते.
- ॲमिग्डाला (The Amygdala): ही रचना प्रामुख्याने भावनांवर, विशेषतः भीती आणि आक्रमकतेवर प्रक्रिया करण्यासाठी जबाबदार असते. भावनिक स्मृतीमध्येही ती महत्त्वाची भूमिका बजावते, ज्यामुळे भावनिकदृष्ट्या भारित घटना आपल्याला कशा लक्षात राहतात यावर प्रभाव पडतो. उदाहरणार्थ, ॲमिग्डाला आपल्याला एखादा दुःखद अनुभव लक्षात ठेवण्यास मदत करतो.
- प्रीफ्रंटल कॉर्टेक्स (The Prefrontal Cortex): हा भाग कार्यकारी स्मृती (working memory), कार्यकारी कार्ये आणि माहिती पुनर्प्राप्त करण्यासाठी जबाबदार असतो. नियोजन, निर्णय घेणे आणि माहितीवर प्रक्रिया करण्यासाठी हे महत्त्वपूर्ण आहे.
- सेरिबेलम (The Cerebellum): प्रामुख्याने मोटर नियंत्रणातील भूमिकेसाठी ओळखला जात असला तरी, सेरिबेलम प्रक्रियात्मक स्मृतीमध्येही (procedural memory) योगदान देतो, ज्यात कौशल्ये आणि सवयी शिकणे समाविष्ट आहे (उदा. सायकल चालवणे).
मेंदूच्या या भागांच्या गुंतागुंतीच्या परस्परसंवादात जटिल जैवरासायनिक प्रक्रियांचा समावेश असतो, ज्यात ग्लुटामेटसारख्या न्यूरोट्रांसमीटरचे उत्सर्जन आणि लाँग-टर्म पोटेंशिएशन (LTP) नावाच्या प्रक्रियेद्वारे सिनॅप्टिक कनेक्शन मजबूत करणे यांचा समावेश आहे. LTP ही शिकणे आणि स्मृती यांच्यामागील एक मूलभूत यंत्रणा मानली जाते.
स्मृतीचे प्रकार
स्मृती ही एकसंध गोष्ट नाही; ती विविध प्रकारांमध्ये अस्तित्वात आहे, प्रत्येक प्रकार एका विशिष्ट हेतूसाठी काम करतो. स्मृती संशोधनातील बारकावे समजून घेण्यासाठी हे विविध प्रकार समजून घेणे आवश्यक आहे:
- संवेदी स्मृती (Sensory Memory): हा स्मृतीचा सर्वात संक्षिप्त प्रकार आहे, जो संवेदी माहिती (उदा. दृश्य, आवाज) सेकंदाच्या काही भागासाठी टिकवून ठेवतो. ही एक बफर म्हणून काम करते, ज्यामुळे माहिती इतर स्मृती प्रणालींमध्ये हस्तांतरित होण्यापूर्वी त्यावर प्रक्रिया करण्यास आपल्याला वेळ मिळतो.
- अल्पकालीन स्मृती (Short-Term Memory - STM): कार्यकारी स्मृती (working memory) म्हणूनही ओळखली जाणारी, STM मर्यादित प्रमाणात माहिती अल्प कालावधीसाठी (सामान्यतः काही सेकंद ते एक मिनिट) टिकवून ठेवते. फोन नंबर लक्षात ठेवणे किंवा सूचनांचे पालन करणे यासारख्या तात्काळ कामांसाठी हे आवश्यक आहे. STM ची क्षमता मर्यादित असते, साधारणपणे ७ ± २ घटक.
- दीर्घकालीन स्मृती (Long-Term Memory - LTM): LTM ही माहितीसाठी एक विशाल संग्रह प्रणाली आहे जी तास, दिवस, वर्षे किंवा अगदी आयुष्यभर टिकवून ठेवली जाऊ शकते. LTM पुढे विभागली आहे:
- वर्णनात्मक स्मृती (Declarative Memory - Explicit): यामध्ये तथ्ये आणि घटनांची जाणीवपूर्वक आठवण समाविष्ट असते. याचे उपविभाग आहेत:
- अर्थात्मक स्मृती (Semantic Memory): जगाबद्दलचे सामान्य ज्ञान (उदा. फ्रान्सची राजधानी).
- घटनात्मक स्मृती (Episodic Memory): वैयक्तिक अनुभव आणि घटना (उदा. तुमची शेवटची सुट्टी).
- अ-वर्णनात्मक स्मृती (Nondeclarative Memory - Implicit): यामध्ये अजाणतेपणीची स्मृती समाविष्ट आहे जी आपल्या वर्तनावर प्रभाव टाकते. यात समाविष्ट आहे:
- प्रक्रियात्मक स्मृती (Procedural Memory): कौशल्ये आणि सवयी (उदा. बाईक चालवणे).
- प्राइमिंग (Priming): पूर्वीच्या अनुभवाचा सध्याच्या वर्तनावर होणारा प्रभाव.
- शास्त्रीय अभिसंधान (Classical Conditioning): साहचर्याद्वारे शिकणे (उदा. विशिष्ट आवाजाचा संबंध अन्नाशी जोडणे).
- वर्णनात्मक स्मृती (Declarative Memory - Explicit): यामध्ये तथ्ये आणि घटनांची जाणीवपूर्वक आठवण समाविष्ट असते. याचे उपविभाग आहेत:
स्मृतीमधील प्रमुख संशोधन क्षेत्रे
स्मृती संशोधन हे एक गतिशील क्षेत्र आहे, जे शास्त्रज्ञ नवीन अंतर्दृष्टी शोधत असताना सतत विकसित होत असते. सध्या अनेक प्रमुख क्षेत्रांमध्ये लक्षणीय लक्ष वेधले जात आहे:
- एनकोडिंग आणि कन्सोलिडेशन: संशोधक त्या यंत्रणांचा अभ्यास करत आहेत ज्याद्वारे माहितीवर सुरुवातीला प्रक्रिया केली जाते (एनकोड), रूपांतरित केली जाते आणि स्मृतीमध्ये संग्रहित केली जाते. कन्सोलिडेशन, म्हणजेच आठवणी कालांतराने स्थिर होण्याची प्रक्रिया, हे एक महत्त्वाचे लक्ष केंद्रित करण्याचे क्षेत्र आहे.
- पुनर्प्राप्ती (Retrieval): आठवणी कशा परत मिळवल्या जातात आणि पुनर्प्राप्तीच्या अचूकतेवर परिणाम करणारे घटक समजून घेणे महत्त्वाचे आहे. पुनर्प्राप्तीचे संकेत, संदर्भाचे परिणाम आणि भावनांची भूमिका या सर्वांचा सक्रियपणे अभ्यास केला जात आहे.
- विसरणे (Forgetting): विसरणे हा स्मृतीचा एक आवश्यक पैलू आहे, कारण ते आपल्याला अप्रासंगिक माहिती काढून टाकण्यास मदत करते. संशोधक विसरण्याच्या यंत्रणांचा शोध घेत आहेत, ज्यात क्षय, हस्तक्षेप आणि हेतुपुरस्सर विसरणे यांचा समावेश आहे.
- स्मृतीचे विकार: अल्झायमर रोग आणि स्मृतिभ्रंश यांसारख्या स्मृती विकारांवरील संशोधन हे एक प्रमुख प्राधान्य आहे. शास्त्रज्ञ या परिस्थितींची कारणे समजून घेण्यासाठी आणि प्रभावी उपचार विकसित करण्यासाठी काम करत आहेत. यामध्ये अनुवांशिकता, जीवनशैली आणि पर्यावरणीय प्रभावांच्या भूमिकेचा तपास करणे समाविष्ट आहे.
- तंत्रज्ञानाचा प्रभाव: स्मार्टफोन आणि सोशल मीडिया यांसारख्या तंत्रज्ञानाचा स्मृतीवरील प्रभाव हे एक वाढते स्वारस्य असलेले क्षेत्र आहे. संशोधक अभ्यास करत आहेत की ही तंत्रज्ञाने माहिती एनकोड, संग्रहित आणि पुनर्प्राप्त करण्याच्या आपल्या क्षमतेवर कसा परिणाम करतात. अभ्यासात सकारात्मक आणि नकारात्मक दोन्ही परिणामांचा विचार केला जातो.
स्मृती सुधारण्यासाठी व्यावहारिक धोरणे
स्मृती गुंतागुंतीची असली तरी, व्यक्ती आपली स्मृती आणि संज्ञानात्मक कार्य सुधारण्यासाठी अनेक धोरणे वापरू शकतात:
- स्मरणतंत्र (Mnemonics): स्मरणतंत्र ही स्मृतीला मदत करणारी साधने आहेत जी माहिती अधिक लक्षात राहील अशा प्रकारे एनकोड करण्यास मदत करतात. सामान्य उदाहरणांमध्ये हे समाविष्ट आहे:
- लघुरूपे (Acronyms): प्रत्येक शब्दाचे पहिले अक्षर वापरून एक नवीन शब्द तयार करणे (उदा. इंद्रधनुष्याच्या रंगांसाठी 'जा-ता-ना-हि-पा-नि-जा').
- अक्रोस्टिक्स (Acrostics): अशी वाक्ये तयार करणे जिथे प्रत्येक शब्दाचे पहिले अक्षर लक्षात ठेवण्याच्या माहितीचे प्रतिनिधित्व करते.
- लोकीची पद्धत (Memory Palace): परिचित ठिकाणी (उदा. तुमचे घर) माहितीची कल्पना करणे.
- अंतराने उजळणी (Spaced Repetition): यामध्ये वाढत्या अंतराने माहितीचे पुनरावलोकन करणे समाविष्ट आहे. हे तंत्र दीर्घकालीन स्मरणासाठी अत्यंत प्रभावी असल्याचे सिद्ध झाले आहे. अंतराने उजळणी स्वयंचलित करणारे अनेक ॲप्स आणि सॉफ्टवेअर उपलब्ध आहेत.
- सक्रिय स्मरण (Active Recall): माहिती निष्क्रियपणे पुन्हा वाचण्याऐवजी, स्मृतीतून सक्रियपणे पुनर्प्राप्त केल्याने स्मृतीचे ठसे मजबूत होतात. तंत्रांमध्ये स्व-चाचणी, फ्लॅशकार्ड्स आणि साहित्याचा सारांश काढणे समाविष्ट आहे.
- संघटन (Organization): माहिती तर्कशुद्धपणे आयोजित करणे आणि संबंध तयार केल्याने आठवण सुधारू शकते. यामध्ये बाह्यरेखा, माइंड मॅप्स आणि पदानुक्रमित संरचना वापरणे समाविष्ट आहे.
- जीवनशैली घटक: अनेक जीवनशैली घटक स्मृतीवर लक्षणीय परिणाम करतात:
- झोप: स्मृती कन्सोलिडेशनसाठी पुरेशी झोप अत्यंत आवश्यक आहे. रात्री ७-९ तास दर्जेदार झोपेचे ध्येय ठेवा. संशोधनातून असे दिसून आले आहे की झोपेच्या कमतरतेमुळे स्मृतीच्या कार्यक्षमतेवर गंभीर परिणाम होतो.
- पोषण: फळे, भाज्या आणि आरोग्यदायी चरबीयुक्त संतुलित आहार मेंदूच्या आरोग्यास समर्थन देतो. फॅटी मासे आणि नट्समध्ये आढळणारे ओमेगा-३ फॅटी ऍसिडने समृद्ध आहार विशेषतः फायदेशीर आहे. भूमध्यसागरीय आहाराचा विचार करा, जो सुधारित संज्ञानात्मक कार्याशी सातत्याने जोडलेला आहे.
- व्यायाम: नियमित शारीरिक व्यायामामुळे मेंदूला रक्तपुरवठा वाढतो आणि संज्ञानात्मक कार्यक्षमता वाढते. आठवड्यातून किमान १५० मिनिटे मध्यम-तीव्रतेच्या व्यायामाचे ध्येय ठेवा.
- तणाव व्यवस्थापन: तीव्र तणावामुळे स्मृती बिघडू शकते. ध्यान, योग आणि सजगता यांसारखी तंत्रे तणाव व्यवस्थापित करण्यास मदत करू शकतात.
- मेंदूचे प्रशिक्षण: मेंदू-प्रशिक्षण खेळांच्या परिणामकारकतेवर अजूनही वादविवाद होत असले तरी, काही अभ्यासांनी असे सुचवले आहे की संज्ञानात्मकदृष्ट्या आव्हानात्मक क्रियाकलापांमध्ये गुंतल्याने संज्ञानात्मक कार्य सुधारू शकते. कोडी, शब्दकोडी आणि नवीन कौशल्ये शिकणे मेंदूला उत्तेजित करण्यास मदत करू शकते.
स्मृती आणि वृद्धत्व: जागतिक विचार
जागतिक स्तरावर लोकसंख्या वृद्ध होत असताना, वयाशी संबंधित स्मृतीतील बदल समजून घेणे अधिकाधिक महत्त्वाचे होत आहे. वयानुसार स्मृतीत काही प्रमाणात घट होणे सामान्य असले तरी, व्यक्ती आयुष्यभर संज्ञानात्मक कार्य टिकवून ठेवण्यासाठी पावले उचलू शकतात. यात समाविष्ट आहे:
- संज्ञानात्मक राखीव साठा (Cognitive Reserve): आयुष्यभर शिक्षण, बौद्धिकदृष्ट्या उत्तेजक क्रियाकलापांमध्ये सहभाग आणि सामाजिक संबंध टिकवून संज्ञानात्मक राखीव साठा तयार केल्याने वयाशी संबंधित संज्ञानात्मक घसरणीपासून संरक्षण मिळू शकते. जपान आणि युनायटेड स्टेट्ससह विविध प्रदेशांतील अभ्यासांमध्ये असे दिसून आले आहे की उच्च शिक्षण पातळी आणि अधिक सक्रिय जीवनशैली असलेल्या लोकांचे संज्ञानात्मक परिणाम चांगले असतात.
- लवकर निदान आणि हस्तक्षेप: सौम्य संज्ञानात्मक कमजोरीसारख्या स्मृती समस्यांची सुरुवातीची लक्षणे ओळखणे महत्त्वाचे आहे. जीवनशैलीतील बदल आणि काही प्रकरणांमध्ये औषधोपचार यासह लवकर हस्तक्षेप केल्यास स्मृतीच्या घसरणीची प्रगती कमी होण्यास मदत होऊ शकते. न्यूरोलॉजिकल मूल्यांकनासह आरोग्यसेवेची उपलब्धता जगभरात लक्षणीयरीत्या भिन्न आहे.
- सांस्कृतिक फरक: सांस्कृतिक घटक स्मृतीकडे कसे पाहिले जाते आणि त्याचे व्यवस्थापन कसे केले जाते यावर प्रभाव टाकू शकतात. उदाहरणार्थ, काही संस्कृतींमध्ये, कौटुंबिक आधार प्रणाली स्मृती गमावलेल्या व्यक्तींची काळजी घेण्यात महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावते. योग्य काळजी आणि समर्थन देण्यासाठी हे सांस्कृतिक बारकावे समजून घेणे आवश्यक आहे.
स्मृतीचे विकार: एक जागतिक दृष्टिकोन
अल्झायमर रोग आणि स्मृतिभ्रंशाचे इतर प्रकार यांसारखे स्मृतीचे विकार एक महत्त्वपूर्ण जागतिक आरोग्य आव्हान निर्माण करतात. वृद्ध लोकसंख्येमुळे या परिस्थितींचे प्रमाण वाढत आहे. या आव्हानाला सामोरे जाण्याच्या प्रयत्नांमध्ये यांचा समावेश आहे:
- संशोधन आणि विकास: स्मृती विकारांची कारणे ओळखण्यासाठी, नवीन उपचार विकसित करण्यासाठी आणि निदान साधनांमध्ये सुधारणा करण्यासाठी संशोधनात महत्त्वपूर्ण संसाधने गुंतवली जात आहेत. प्रगतीला गती देण्यासाठी युनायटेड स्टेट्स, युरोप आणि आशियासारख्या विविध देशांतील शास्त्रज्ञांचा समावेश असलेले सहयोगी संशोधन प्रयत्न महत्त्वपूर्ण आहेत.
- सार्वजनिक जागरूकता आणि शिक्षण: स्मृती विकारांबद्दल सार्वजनिक जागरूकता वाढवणे आणि लवकर निदानास प्रोत्साहन देणे आवश्यक आहे. आरोग्यसेवा व्यावसायिक आणि सामान्य जनता या दोघांनाही लक्ष्य करणाऱ्या शिक्षण मोहिमा कलंक कमी करण्यास आणि काळजीची उपलब्धता सुधारण्यास मदत करू शकतात. या मोहिमा सांस्कृतिकदृष्ट्या संवेदनशील आणि विविध समुदायांच्या विशिष्ट गरजांनुसार तयार केल्या पाहिजेत.
- काळजीवाहकांसाठी आधार (Caregiver Support): स्मृती विकार असलेल्या व्यक्तींच्या काळजीवाहकांना आधार देणे महत्त्वाचे आहे. यामध्ये संसाधने, समर्थन गट आणि तात्पुरती काळजी (respite care) यांचा समावेश आहे. काळजीवाहकांवरील ताण ही जागतिक स्तरावर एक मोठी समस्या आहे आणि विविध प्रदेशांमध्ये अनुरूप समर्थन कार्यक्रमांची आवश्यकता आहे. सरकार आणि ना-नफा संस्था या अत्यावश्यक सेवा पुरवण्यात अधिकाधिक महत्त्वाची भूमिका बजावत आहेत.
- आरोग्यसेवेची उपलब्धता: स्मृती विकार असलेल्या व्यक्तींसाठी परवडणारी आणि दर्जेदार आरोग्यसेवा सुनिश्चित करणे हा एक मूलभूत मानवाधिकार आहे. यामध्ये निदान, उपचार आणि सततच्या काळजीची उपलब्धता समाविष्ट आहे. आरोग्यसेवेची उपलब्धता जगभरात मोठ्या प्रमाणात बदलते. अनेक विकसनशील राष्ट्रांना पुरेशी काळजी पुरवण्यात महत्त्वपूर्ण आव्हानांचा सामना करावा लागतो.
स्मृती संशोधनाचे भविष्य
स्मृती संशोधन हे एक वेगाने विकसित होणारे क्षेत्र आहे. नवीन तंत्रज्ञान आणि दृष्टिकोन सतत उदयास येत आहेत, जे स्मृतीबद्दलची आपली समज अधिक सखोल करण्याचे आणि संज्ञानात्मक कार्य सुधारण्याचे नवीन मार्ग प्रदान करण्याचे वचन देतात. भविष्यातील संशोधनाच्या काही प्रमुख क्षेत्रांमध्ये हे समाविष्ट आहे:
- न्यूरोइमेजिंग (Neuroimaging): fMRI आणि EEG सारखी प्रगत न्यूरोइमेजिंग तंत्रे स्मृती प्रक्रियेदरम्यान मेंदूच्या क्रियाकलापांबद्दल अधिकाधिक तपशीलवार अंतर्दृष्टी देत आहेत. ही तंत्रे संशोधकांना एनकोडिंग, पुनर्प्राप्ती आणि कन्सोलिडेशन दरम्यान मेंदूचे वेगवेगळे भाग कसे संवाद साधतात हे पाहण्याची परवानगी देतात.
- अनुवांशिक संशोधन (Genetic Research): स्मृतीवर प्रभाव टाकणारे आणि स्मृती विकारांचा धोका वाढवणारे अनुवांशिक घटक ओळखणे हे एक प्रमुख लक्ष आहे. जीनोमिक्समधील प्रगतीमुळे संशोधकांना स्मृती कार्यक्षमता आणि रोगाच्या असुरक्षिततेशी संबंधित विशिष्ट जीन्स आणि अनुवांशिक भिन्नता ओळखता येत आहेत.
- औषधशास्त्रीय हस्तक्षेप (Pharmacological Interventions): स्मृती विकारांवर उपचार करण्यासाठी आणि संज्ञानात्मक कार्य सुधारण्यासाठी नवीन औषधे विकसित करणे हे एक प्राधान्य आहे. स्मृती प्रक्रियेत गुंतलेल्या विशिष्ट मेंदू मार्गांना लक्ष्य करणारी औषधे विकसित करण्यावर संशोधन केंद्रित आहे. अनेक वेगवेगळ्या संयुगांचा तपास चालू आहे आणि जागतिक स्तरावर चाचण्या घेतल्या जात आहेत.
- गैर-औषधशास्त्रीय हस्तक्षेप (Non-Pharmacological Interventions): संज्ञानात्मक प्रशिक्षण, जीवनशैलीतील बदल आणि ब्रेन स्टिम्युलेशन तंत्र यांसारख्या गैर-औषधशास्त्रीय हस्तक्षेपांची प्रभावीता शोधणे हे एक वाढते स्वारस्य असलेले क्षेत्र आहे. हे दृष्टिकोन स्मृती समस्यांसाठी पर्यायी किंवा पूरक उपचार देऊ शकतात.
- वैयक्तिकृत दृष्टिकोन (Personalized Approaches): व्यक्तीच्या अनुवांशिक प्रोफाइल, संज्ञानात्मक क्षमता आणि जीवनशैलीवर आधारित हस्तक्षेप तयार करणे हे भविष्यातील एक दिशा आहे. अधिक प्रभावी आणि लक्ष्यित उपचार प्रदान करण्यासाठी वैयक्तिकृत औषध दृष्टिकोन विकसित केले जात आहेत.
निष्कर्ष: स्मृतीच्या सामर्थ्याचा स्वीकार
स्मृती हा आपल्याला मानव बनवणारा एक मूलभूत पैलू आहे. स्मृतीचे विज्ञान समजून घेऊन आणि स्मृती सुधारण्यासाठी व्यावहारिक धोरणे अंमलात आणून, जगभरातील व्यक्ती त्यांचे संज्ञानात्मक कार्य सुधारू शकतात, त्यांच्या शिकण्याच्या क्षमता वाढवू शकतात आणि अधिक समृद्ध, परिपूर्ण जीवनाचा आनंद घेऊ शकतात. स्मृतीची रहस्ये उलगडण्यासाठी आणि स्मृती विकारांमुळे निर्माण झालेल्या आव्हानांना तोंड देण्यासाठी सतत संशोधन आणि जागतिक सहकार्य आवश्यक आहे.
हे मार्गदर्शक एक सर्वसमावेशक आढावा देते, परंतु स्मृती समजून घेण्याचा प्रवास अविरत आहे. पुढील शोध आणि वैयक्तिकृत धोरणांना प्रोत्साहन दिले जाते. स्मृतीच्या सामर्थ्याचा स्वीकार करा, आणि तुम्ही तुमच्या स्वतःच्या मनाच्या सामर्थ्याचा स्वीकार करता. हे प्रत्येकाला लागू होते, त्यांचे स्थान किंवा पार्श्वभूमी काहीही असो. सतत शिकणे आणि शोध घेणे यांना प्रोत्साहन दिले जाते.