क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन: जावास्क्रिप्ट SharedArrayBuffer सुरक्षित करणे

वेब डेव्हलपमेंटच्या सतत बदलणाऱ्या जगात, सुरक्षा ही एक प्रमुख चिंता आहे. जावास्क्रिप्टमधील SharedArrayBuffer सारख्या शक्तिशाली फीचर्समुळे परफॉर्मन्समध्ये लक्षणीय सुधारणा झाली, परंतु संभाव्य सुरक्षा धोक्यांसाठी नवीन मार्गही उघडले गेले. हे धोके कमी करण्यासाठी, क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन (COOP/COEP) ही संकल्पना सादर केली गेली. हा लेख क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशनची गुंतागुंत, SharedArrayBuffer सोबतचा त्याचा संबंध, सुरक्षेवरील परिणाम आणि आपल्या वेब ॲप्लिकेशन्समध्ये ते प्रभावीपणे कसे लागू करावे याचा सखोल आढावा घेतो.

SharedArrayBuffer समजून घेणे

SharedArrayBuffer हा एक जावास्क्रिप्ट ऑब्जेक्ट आहे जो अनेक एजंट्सना (उदा. वेब वर्कर्स किंवा वेगवेगळे ब्राउझर कंटेक्स्ट) एकाच मेमरीमध्ये प्रवेश करण्याची आणि बदल करण्याची परवानगी देतो. यामुळे डेटा शेअरिंग आणि पॅरलल प्रोसेसिंग कार्यक्षमतेने करता येते, जे इमेज प्रोसेसिंग, व्हिडिओ एन्कोडिंग/डिकोडिंग आणि गेम डेव्हलपमेंटसारख्या संगणकीय दृष्ट्या गहन कार्यांसाठी विशेषतः उपयुक्त आहे.

उदाहरणार्थ, ब्राउझरमध्ये चालणाऱ्या व्हिडिओ एडिटिंग ॲप्लिकेशनची कल्पना करा. SharedArrayBuffer वापरून, मुख्य थ्रेड आणि अनेक वेब वर्कर्स एकाच वेळी व्हिडिओच्या वेगवेगळ्या फ्रेम्सवर काम करू शकतात, ज्यामुळे प्रोसेसिंग वेळेत लक्षणीय घट होते.

तथापि, वेगवेगळ्या ओरिजिन (डोमेन) दरम्यान मेमरी शेअर करण्याची क्षमता संभाव्य सुरक्षा धोके निर्माण करते. स्पेक्टरसारख्या टायमिंग अटॅकचा गैरवापर ही मुख्य चिंता आहे.

स्पेक्टर व्हल्नरेबिलिटी आणि त्याचा परिणाम

स्पेक्टर हा एक प्रकारचा स्पेक्युलेटिव्ह एक्झिक्युशन व्हल्नरेबिलिटी आहे जो आधुनिक प्रोसेसर्सवर परिणाम करतो. या व्हल्नरेबिलिटीजमुळे दुर्भावनापूर्ण कोडला अशा डेटामध्ये प्रवेश मिळू शकतो ज्यामध्ये त्याला प्रवेश नसावा, ज्यात प्रोसेसरच्या कॅशेमध्ये संग्रहित संवेदनशील माहितीचा समावेश आहे.

वेब ब्राउझरच्या संदर्भात, स्पेक्टरचा गैरवापर दुर्भावनापूर्ण जावास्क्रिप्ट कोडद्वारे इतर वेबसाइट्स किंवा ब्राउझरमधूनच डेटा लीक करण्यासाठी केला जाऊ शकतो. SharedArrayBuffer, जेव्हा योग्यरित्या आयसोलेट केलेले नसते, तेव्हा ऑपरेशन्सच्या वेळेचे अचूक मोजमाप करण्यासाठी वापरले जाऊ शकते, ज्यामुळे स्पेक्टरसारख्या व्हल्नरेबिलिटीजचा गैरवापर करणे सोपे होते. SharedArrayBuffer शी संवाद साधणारा जावास्क्रिप्ट कोड काळजीपूर्वक तयार करून आणि वेळेतील फरक पाहून, आक्रमणकर्ता प्रोसेसरच्या कॅशेमधील सामग्रीचा अंदाज लावू शकतो आणि संवेदनशील माहिती काढू शकतो.

अशा परिस्थितीचा विचार करा जिथे वापरकर्ता एका दुर्भावनापूर्ण वेबसाइटला भेट देतो, जी स्पेक्टरचा गैरवापर करण्यासाठी डिझाइन केलेला जावास्क्रिप्ट कोड चालवते. क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशनशिवाय, हा कोड वापरकर्त्याने त्याच ब्राउझर सेशनमध्ये भेट दिलेल्या इतर वेबसाइट्सवरून डेटा वाचू शकतो, जसे की बँकिंग तपशील किंवा वैयक्तिक माहिती.

क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन (COOP/COEP) मदतीला

क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन हे एक सुरक्षा वैशिष्ट्य आहे जे SharedArrayBuffer आणि स्पेक्टरसारख्या व्हल्नरेबिलिटीजशी संबंधित धोके कमी करते. हे मूलतः वेगवेगळ्या वेबसाइट्स आणि ब्राउझर कंटेक्स्टमध्ये एक कठोर सुरक्षा सीमा तयार करते, ज्यामुळे दुर्भावनापूर्ण कोडला संवेदनशील डेटामध्ये प्रवेश करण्यापासून प्रतिबंधित केले जाते.

क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन दोन HTTP रिस्पॉन्स हेडर्स सेट करून साध्य केले जाते:

• Cross-Origin-Opener-Policy (COOP): हे हेडर नियंत्रित करते की कोणते इतर डॉक्युमेंट्स सध्याच्या डॉक्युमेंटला पॉपअप म्हणून उघडू शकतात. ते same-origin किंवा same-origin-allow-popups वर सेट केल्याने सध्याचे ओरिजिन इतर ओरिजिनपासून आयसोलेट होते.
• Cross-Origin-Embedder-Policy (COEP): हे हेडर एखाद्या डॉक्युमेंटला क्रॉस-ओरिजिन रिसोर्सेस लोड करण्यापासून प्रतिबंधित करते ज्यांनी डॉक्युमेंटला त्यांना लोड करण्याची स्पष्ट परवानगी दिलेली नाही. ते require-corp वर सेट केल्याने सर्व क्रॉस-ओरिजिन रिसोर्सेस CORS (Cross-Origin Resource Sharing) सक्षम करूनच घेतले पाहिजेत आणि त्या रिसोर्सेसना एम्बेड करणाऱ्या HTML टॅगवर crossorigin ॲट्रिब्यूट वापरणे आवश्यक आहे, हे बंधनकारक होते.

हे हेडर्स सेट करून, आपण आपली वेबसाइट इतर वेबसाइट्सपासून प्रभावीपणे आयसोलेट करता, ज्यामुळे आक्रमणकर्त्यांसाठी स्पेक्टरसारख्या व्हल्नरेबिलिटीजचा गैरवापर करणे अधिक कठीण होते.

क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन कसे कार्य करते

चला पाहूया की क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन साध्य करण्यासाठी COOP आणि COEP एकत्र कसे कार्य करतात:

क्रॉस-ओरिजिन-ओपनर-पॉलिसी (COOP)

COOP हेडर नियंत्रित करते की सध्याचे डॉक्युमेंट इतर डॉक्युमेंट्सशी कसे संवाद साधते, जे ते पॉपअप म्हणून उघडते किंवा जे त्याला पॉपअप म्हणून उघडतात. त्याची तीन संभाव्य मूल्ये आहेत:

• unsafe-none: हे डीफॉल्ट मूल्य आहे आणि डॉक्युमेंटला कोणत्याही इतर डॉक्युमेंटद्वारे उघडण्याची परवानगी देते. हे मूलतः COOP संरक्षण अक्षम करते.
• same-origin: हे मूल्य सध्याच्या डॉक्युमेंटला फक्त त्याच ओरिजिनच्या डॉक्युमेंट्सद्वारे उघडण्यासाठी आयसोलेट करते. जर वेगळ्या ओरिजिनच्या डॉक्युमेंटने सध्याचे डॉक्युमेंट उघडण्याचा प्रयत्न केला, तर ते ब्लॉक केले जाईल.
• same-origin-allow-popups: हे मूल्य त्याच ओरिजिनच्या डॉक्युमेंट्सना सध्याचे डॉक्युमेंट पॉपअप म्हणून उघडण्याची परवानगी देते, परंतु वेगळ्या ओरिजिनच्या डॉक्युमेंट्सना तसे करण्यापासून प्रतिबंधित करते. हे अशा परिस्थितींसाठी उपयुक्त आहे जिथे आपल्याला त्याच ओरिजिनमधून पॉपअप उघडण्याची आवश्यकता असते.

COOP ला same-origin किंवा same-origin-allow-popups वर सेट करून, आपण वेगळ्या ओरिजिनच्या डॉक्युमेंट्सना आपल्या वेबसाइटच्या विंडो ऑब्जेक्टमध्ये प्रवेश करण्यापासून प्रतिबंधित करता, ज्यामुळे हल्ल्याची शक्यता कमी होते.

उदाहरणार्थ, जर आपल्या वेबसाइटने COOP ला same-origin वर सेट केले असेल आणि एखाद्या दुर्भावनापूर्ण वेबसाइटने आपली वेबसाइट पॉपअपमध्ये उघडण्याचा प्रयत्न केला, तर ती दुर्भावनापूर्ण वेबसाइट आपल्या वेबसाइटच्या window ऑब्जेक्टमध्ये किंवा त्याच्या कोणत्याही प्रॉपर्टीजमध्ये प्रवेश करू शकणार नाही. हे दुर्भावनापूर्ण वेबसाइटला आपल्या वेबसाइटच्या सामग्रीमध्ये फेरफार करण्यापासून किंवा संवेदनशील माहिती चोरण्यापासून प्रतिबंधित करते.

क्रॉस-ओरिजिन-एम्बेडर-पॉलिसी (COEP)

COEP हेडर नियंत्रित करते की सध्याच्या डॉक्युमेंटद्वारे कोणते क्रॉस-ओरिजिन रिसोर्सेस लोड केले जाऊ शकतात. त्याची तीन मुख्य मूल्ये आहेत:

• unsafe-none: हे डीफॉल्ट मूल्य आहे आणि डॉक्युमेंटला कोणताही क्रॉस-ओरिजिन रिसोर्स लोड करण्याची परवानगी देते. हे मूलतः COEP संरक्षण अक्षम करते.
• require-corp: या मूल्यासाठी आवश्यक आहे की सर्व क्रॉस-ओरिजिन रिसोर्सेस CORS सक्षम करूनच घेतले पाहिजेत आणि त्या रिसोर्सेसना एम्बेड करणाऱ्या HTML टॅगवर crossorigin ॲट्रिब्यूट वापरलेला असावा. याचा अर्थ असा की क्रॉस-ओरिजिन रिसोर्स होस्ट करणाऱ्या सर्व्हरने आपल्या वेबसाइटला तो रिसोर्स लोड करण्याची स्पष्ट परवानगी दिली पाहिजे.
• credentialless: हे `require-corp` सारखेच आहे, परंतु रिक्वेस्टमध्ये क्रेडेन्शियल्स (कुकीज, ऑथरायझेशन हेडर्स) पाठवणे टाळते. वापरकर्त्याची विशिष्ट माहिती लीक न करता सार्वजनिक रिसोर्सेस लोड करण्यासाठी हे उपयुक्त आहे.

require-corp हे मूल्य सर्वात सुरक्षित पर्याय आहे आणि बहुतेक वापरासाठी शिफारस केलेले आहे. हे सुनिश्चित करते की आपल्या वेबसाइटद्वारे लोड केलेले सर्व क्रॉस-ओरिजिन रिसोर्सेस स्पष्टपणे अधिकृत आहेत.

require-corp वापरताना, आपल्याला हे सुनिश्चित करणे आवश्यक आहे की आपली वेबसाइट लोड करत असलेले सर्व क्रॉस-ओरिजिन रिसोर्सेस योग्य CORS हेडर्ससह सर्व्ह केले जातात. याचा अर्थ असा की रिसोर्स होस्ट करणाऱ्या सर्व्हरने आपल्या प्रतिसादात Access-Control-Allow-Origin हेडर समाविष्ट करणे आवश्यक आहे, ज्यात आपल्या वेबसाइटचे ओरिजिन किंवा * (जे कोणत्याही ओरिजिनला रिसोर्स लोड करण्याची परवानगी देते, परंतु सुरक्षेच्या कारणास्तव सामान्यतः शिफारस केली जात नाही) निर्दिष्ट केलेले असावे.

उदाहरणार्थ, जर आपली वेबसाइट CDN वरून इमेज लोड करत असेल, तर CDN सर्व्हरने आपल्या प्रतिसादात Access-Control-Allow-Origin हेडर समाविष्ट करणे आवश्यक आहे, ज्यात आपल्या वेबसाइटचे ओरिजिन निर्दिष्ट केलेले असावे. जर CDN सर्व्हरने हे हेडर समाविष्ट केले नाही, तर इमेज लोड होणार नाही आणि आपल्या वेबसाइटवर एक एरर दिसेल.

crossorigin ॲट्रिब्यूट <img>, <script>, आणि <link> सारख्या HTML टॅगवर वापरला जातो, हे सूचित करण्यासाठी की रिसोर्स CORS सक्षम करून घेतला पाहिजे. उदाहरणार्थ:

<img src="https://example.com/image.jpg" crossorigin="anonymous">
<script src="https://example.com/script.js" crossorigin="anonymous">

anonymous मूल्य सूचित करते की रिक्वेस्ट क्रेडेन्शियल्स (उदा. कुकीज) न पाठवता केली पाहिजे. आपल्याला क्रेडेन्शियल्स पाठवायचे असल्यास, आपण use-credentials मूल्य वापरू शकता, परंतु आपल्याला हे देखील सुनिश्चित करणे आवश्यक आहे की रिसोर्स होस्ट करणारा सर्व्हर आपल्या प्रतिसादात Access-Control-Allow-Credentials: true हेडर समाविष्ट करून क्रेडेन्शियल्स पाठविण्याची परवानगी देतो.

क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन लागू करणे

क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन लागू करण्यासाठी आपल्या सर्व्हरच्या प्रतिसादांवर COOP आणि COEP हेडर्स सेट करणे समाविष्ट आहे. हे हेडर्स सेट करण्याची विशिष्ट पद्धत आपल्या सर्व्हर तंत्रज्ञानावर अवलंबून असते.

उदाहरणादाखल अंमलबजावणी

वेगवेगळ्या सर्व्हर वातावरणात COOP आणि COEP हेडर्स कसे सेट करावे याची काही उदाहरणे येथे आहेत:

Apache

आपल्या .htaccess फाईलमध्ये खालील ओळी जोडा:

Header set Cross-Origin-Opener-Policy "same-origin"
Header set Cross-Origin-Embedder-Policy "require-corp"

Nginx

आपल्या Nginx कॉन्फिगरेशन फाईलमध्ये खालील ओळी जोडा:

add_header Cross-Origin-Opener-Policy "same-origin";
add_header Cross-Origin-Embedder-Policy "require-corp";

Node.js (Express)

app.use((req, res, next) => {
  res.setHeader("Cross-Origin-Opener-Policy", "same-origin");
  res.setHeader("Cross-Origin-Embedder-Policy", "require-corp");
  next();
});

Python (Flask)

@app.after_request
def add_security_headers(response):
    response.headers['Cross-Origin-Opener-Policy'] = 'same-origin'
    response.headers['Cross-Origin-Embedder-Policy'] = 'require-corp'
    return response

PHP

header('Cross-Origin-Opener-Policy: same-origin');
header('Cross-Origin-Embedder-Policy: require-corp');

लक्षात ठेवा की ही उदाहरणे आपल्या विशिष्ट सर्व्हर वातावरण आणि कॉन्फिगरेशननुसार जुळवून घ्या.

क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशनची पडताळणी

क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन लागू केल्यानंतर, ते योग्यरित्या कार्य करत आहे की नाही याची पडताळणी करणे महत्त्वाचे आहे. आपण आपल्या ब्राउझरच्या डेव्हलपर टूल्समध्ये COOP आणि COEP हेडर्स तपासून हे करू शकता. नेटवर्क टॅब उघडा आणि आपल्या वेबसाइटच्या मुख्य डॉक्युमेंटसाठी रिस्पॉन्स हेडर्स तपासा. आपल्याला कॉन्फिगर केलेल्या मूल्यांसह Cross-Origin-Opener-Policy आणि Cross-Origin-Embedder-Policy हेडर्स दिसले पाहिजेत.

आपली वेबसाइट क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेटेड आहे की नाही हे तपासण्यासाठी आपण जावास्क्रिप्टमधील crossOriginIsolated प्रॉपर्टी देखील वापरू शकता:

if (crossOriginIsolated) {
  console.log("क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन सक्षम आहे.");
} else {
  console.warn("क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन सक्षम नाही.");
}

जर crossOriginIsolated हे true असेल, तर याचा अर्थ क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन सक्षम आहे आणि आपण सुरक्षितपणे SharedArrayBuffer वापरू शकता.

सामान्य समस्यांचे निराकरण

क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन लागू करणे कधीकधी आव्हानात्मक असू शकते, विशेषतः जर आपली वेबसाइट बरेच क्रॉस-ओरिजिन रिसोर्सेस लोड करत असेल. येथे काही सामान्य समस्या आणि त्यांचे निराकरण कसे करावे हे दिले आहे:

• रिसोर्सेस लोड होण्यात अयशस्वी: जर आपण COEP: require-corp वापरत असाल, तर सर्व क्रॉस-ओरिजिन रिसोर्सेस योग्य CORS हेडर्स (Access-Control-Allow-Origin) सह सर्व्ह केले जात असल्याची खात्री करा आणि त्या रिसोर्सेसना एम्बेड करणाऱ्या HTML टॅगवर आपण crossorigin ॲट्रिब्यूट वापरत आहात याची खात्री करा.
• मिश्र सामग्री त्रुटी (Mixed content errors): सर्व रिसोर्सेस HTTPS वर लोड केले जात आहेत याची खात्री करा. HTTP आणि HTTPS रिसोर्सेस एकत्र केल्याने सुरक्षा इशारे येऊ शकतात आणि रिसोर्सेस लोड होण्यापासून रोखले जाऊ शकतात.
• सुसंगतता समस्या (Compatibility issues): जुने ब्राउझर COOP आणि COEP ला सपोर्ट करू शकत नाहीत. जुन्या ब्राउझरसाठी फॉलबॅक वर्तन प्रदान करण्यासाठी फीचर डिटेक्शन लायब्ररी किंवा पॉलीफिल वापरण्याचा विचार करा. तथापि, पूर्ण सुरक्षा लाभ केवळ सपोर्ट करणाऱ्या ब्राउझरमध्येच मिळतात.
• तृतीय-पक्ष स्क्रिप्ट्सवरील परिणाम: काही तृतीय-पक्ष स्क्रिप्ट्स क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशनशी सुसंगत नसू शकतात. क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन लागू केल्यानंतर सर्व तृतीय-पक्ष स्क्रिप्ट्स योग्यरित्या कार्य करत आहेत याची खात्री करण्यासाठी आपल्या वेबसाइटची कसून चाचणी करा. आपल्याला CORS आणि COEP साठी सपोर्टची विनंती करण्यासाठी तृतीय-पक्ष स्क्रिप्ट प्रदात्यांशी संपर्क साधावा लागेल.

SharedArrayBuffer चे पर्याय

SharedArrayBuffer महत्त्वपूर्ण परफॉर्मन्स फायदे देत असले तरी, ते नेहमीच योग्य उपाय नसते, विशेषतः जर आपल्याला क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन लागू करण्याच्या गुंतागुंतीबद्दल चिंता असेल. विचारात घेण्यासाठी येथे काही पर्याय आहेत:

• संदेश पाठवणे (Message passing): वेगवेगळ्या ब्राउझर कंटेक्स्टमध्ये डेटा पाठवण्यासाठी postMessage API वापरा. हा SharedArrayBuffer चा एक सुरक्षित पर्याय आहे, कारण यात थेट मेमरी शेअरिंगचा समावेश नाही. तथापि, मोठ्या डेटा ट्रान्सफरसाठी ते कमी कार्यक्षम असू शकते.
• WebAssembly: WebAssembly (Wasm) हे एक बायनरी इन्स्ट्रक्शन फॉरमॅट आहे जे वेब ब्राउझरमध्ये कार्यान्वित केले जाऊ शकते. ते नेटिव्ह-सारखे परफॉर्मन्स देते आणि SharedArrayBuffer वर अवलंबून न राहता संगणकीय दृष्ट्या गहन कार्ये करण्यासाठी वापरले जाऊ शकते. Wasm जावास्क्रिप्टपेक्षा अधिक सुरक्षित एक्झिक्युशन वातावरण देखील प्रदान करू शकते.
• सर्व्हिस वर्कर्स (Service Workers): सर्व्हिस वर्कर्स पार्श्वभूमीतील कार्ये करण्यासाठी आणि डेटा कॅशे करण्यासाठी वापरले जाऊ शकतात. ते नेटवर्क रिक्वेस्ट्सना इंटरसेप्ट करण्यासाठी आणि प्रतिसाद सुधारण्यासाठी देखील वापरले जाऊ शकतात. ते थेट SharedArrayBuffer ला बदलत नसले तरी, शेअर केलेल्या मेमरीवर अवलंबून न राहता आपल्या वेबसाइटचा परफॉर्मन्स सुधारण्यासाठी त्यांचा वापर केला जाऊ शकतो.

क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशनचे फायदे

SharedArrayBuffer चा सुरक्षित वापर सक्षम करण्याव्यतिरिक्त, क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन इतर अनेक फायदे देते:

• वर्धित सुरक्षा: हे स्पेक्टरसारख्या व्हल्नरेबिलिटीज आणि इतर टायमिंग अटॅकशी संबंधित धोके कमी करते.
• सुधारित कार्यक्षमता: हे आपल्याला संगणकीय दृष्ट्या गहन कार्यांची कार्यक्षमता सुधारण्यासाठी SharedArrayBuffer वापरण्याची परवानगी देते.
• आपल्या वेबसाइटच्या सुरक्षा स्थितीवर अधिक नियंत्रण: हे आपल्याला आपल्या वेबसाइटद्वारे कोणते क्रॉस-ओरिजिन रिसोर्सेस लोड केले जाऊ शकतात यावर अधिक नियंत्रण देते.
• भविष्यासाठी सज्जता (Future-proofing): वेब सुरक्षा सतत विकसित होत असताना, क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन भविष्यातील सुरक्षा सुधारणांसाठी एक मजबूत पाया प्रदान करते.

निष्कर्ष

क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन (COOP/COEP) हे आधुनिक वेब डेव्हलपमेंटसाठी एक महत्त्वाचे सुरक्षा वैशिष्ट्य आहे, विशेषतः SharedArrayBuffer वापरताना. क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन लागू करून, आपण स्पेक्टरसारख्या व्हल्नरेबिलिटीज आणि इतर टायमिंग अटॅकशी संबंधित धोके कमी करू शकता, तसेच SharedArrayBuffer द्वारे मिळणाऱ्या परफॉर्मन्स फायद्यांचा लाभ घेऊ शकता. अंमलबजावणीसाठी क्रॉस-ओरिजिन रिसोर्स लोडिंग आणि संभाव्य सुसंगतता समस्यांचा काळजीपूर्वक विचार करण्याची आवश्यकता असली तरी, सुरक्षा लाभ आणि परफॉर्मन्समधील वाढ या प्रयत्नांना योग्य ठरवते. वेब जसजसे विकसित होत आहे, तसतसे वापरकर्त्याच्या डेटाचे संरक्षण करण्यासाठी आणि एक सुरक्षित ऑनलाइन अनुभव सुनिश्चित करण्यासाठी क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशनसारख्या सुरक्षा सर्वोत्तम पद्धतींचा अवलंब करणे अधिक महत्त्वाचे होत आहे.

अधिक वाचन

• क्रॉस-ओरिजिन आयसोलेशन सक्षम करण्यासाठी मार्गदर्शक
• क्रॉस-ओरिजिन-ओपनर-पॉलिसी (COOP) - HTTP | MDN
• क्रॉस-ओरिजिन-एम्बेडर-पॉलिसी (COEP) - HTTP | MDN