M

MLOG

മലയാളം

റിയാക്റ്റ് റെഫ്സ്, പ്രത്യേകിച്ച് useRef, createRef എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു സമഗ്ര ഗൈഡ്. ആഗോള ആപ്ലിക്കേഷനുകളിൽ കാര്യക്ഷമമായ കമ്പോണന്റ് മാനേജ്മെന്റിനും ഡോം ആക്‌സസ്സിനും ഇവ എങ്ങനെ, എപ്പോൾ ഉപയോഗിക്കാമെന്ന് മനസിലാക്കുക.

റിയാക്റ്റ് റെഫ്സ്: useRef, createRef എന്നിവയുടെ ദുരൂഹത നീക്കുന്നു

റിയാക്റ്റ് ഡെവലപ്‌മെന്റിന്റെ ചലനാത്മകമായ ലോകത്ത്, കമ്പോണന്റ് സ്റ്റേറ്റ് കാര്യക്ഷമമായി കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതും ഡോക്യുമെന്റ് ഒബ്‌ജക്റ്റ് മോഡലുമായി (DOM) സംവദിക്കുന്നതും നിർണായകമാണ്. ഡോം എലമെന്റുകളെയോ റിയാക്റ്റ് കമ്പോണന്റുകളെയോ നേരിട്ട് ആക്‌സസ് ചെയ്യാനും കൈകാര്യം ചെയ്യാനും റിയാക്റ്റ് റെഫ്സ് ഒരു സംവിധാനം നൽകുന്നു. റെഫ്സ് ഉണ്ടാക്കുന്നതിനുള്ള രണ്ട് പ്രധാന രീതികളാണ് useRef, createRef എന്നിവ. രണ്ടും റെഫ്സ് ഉണ്ടാക്കാൻ സഹായിക്കുമെങ്കിലും, അവയുടെ പ്രയോഗത്തിലും ഉപയോഗത്തിലും വ്യത്യാസങ്ങളുണ്ട്. ഈ രണ്ട് സമീപനങ്ങളുടെയും ദുരൂഹത നീക്കുകയും, നിങ്ങളുടെ റിയാക്റ്റ് പ്രോജക്റ്റുകളിൽ, പ്രത്യേകിച്ച് ആഗോള പ്രേക്ഷകർക്കായി വികസിപ്പിക്കുമ്പോൾ ഓരോന്നും എപ്പോൾ, എങ്ങനെ ഫലപ്രദമായി ഉപയോഗിക്കാമെന്ന് വ്യക്തമാക്കുക എന്നതാണ് ഈ ഗൈഡിന്റെ ലക്ഷ്യം.

റിയാക്റ്റ് റെഫ്സ് മനസ്സിലാക്കാം

ഒരു റെഫ് (റഫറൻസിന്റെ ചുരുക്കരൂപം) ഒരു ഡോം നോഡ് അല്ലെങ്കിൽ ഒരു റിയാക്റ്റ് കമ്പോണന്റ് നേരിട്ട് ആക്‌സസ് ചെയ്യാൻ നിങ്ങളെ അനുവദിക്കുന്ന ഒരു റിയാക്റ്റ് ഫീച്ചറാണ്. ഇത് പ്രത്യേകിച്ചും ഉപയോഗപ്രദമാകുന്നത് താഴെ പറയുന്ന സാഹചര്യങ്ങളിലാണ്:

സ്റ്റേറ്റും പ്രോപ്‌സും വഴി UI കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന ഒരു ഡിക്ലറേറ്റീവ് സമീപനമാണ് റിയാക്റ്റ് പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതെങ്കിലും, നേരിട്ടുള്ള ഇടപെടൽ ആവശ്യമായ സാഹചര്യങ്ങളുണ്ട്. റിയാക്റ്റിന്റെ ഡിക്ലറേറ്റീവ് സ്വഭാവവും ഇമ്പറേറ്റീവ് ഡോം പ്രവർത്തനങ്ങളും തമ്മിലുള്ള വിടവ് നികത്താൻ റെഫ്സ് സഹായിക്കുന്നു.

createRef: ക്ലാസ് കമ്പോണന്റ് സമീപനം

createRef എന്നത് റിയാക്റ്റ് നൽകുന്ന ഒരു മെത്തേഡാണ്. ഇത് പ്രധാനമായും ക്ലാസ് കമ്പോണന്റുകൾക്കുള്ളിൽ റെഫ്സ് ഉണ്ടാക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഒരു ക്ലാസ് കമ്പോണന്റ് ഓരോ തവണ ഇൻസ്റ്റാൾ ചെയ്യുമ്പോഴും, createRef ഒരു പുതിയ റെഫ് ഒബ്‌ജക്റ്റ് ഉണ്ടാക്കുന്നു. കമ്പോണന്റിന്റെ ഓരോ ഇൻസ്റ്റൻസിനും അതിന്റേതായ തനതായ റെഫ് ഉണ്ടെന്ന് ഇത് ഉറപ്പാക്കുന്നു.

സിന്റാക്സും ഉപയോഗവും

createRef ഉപയോഗിക്കുന്നതിന്, നിങ്ങൾ ആദ്യം നിങ്ങളുടെ ക്ലാസ് കമ്പോണന്റിൽ ഒരു റെഫ് ഡിക്ലയർ ചെയ്യണം, സാധാരണയായി കൺസ്ട്രക്റ്ററിൽ. തുടർന്ന്, ref ആട്രിബ്യൂട്ട് ഉപയോഗിച്ച് നിങ്ങൾ റെഫ് ഒരു ഡോം എലമെന്റിലേക്കോ കമ്പോണന്റിലേക്കോ അറ്റാച്ചുചെയ്യുന്നു.


class MyComponent extends React.Component {
  constructor(props) {
    super(props);
    this.myRef = React.createRef();
  }

  componentDidMount() {
    // കമ്പോണന്റ് മൗണ്ട് ചെയ്ത ശേഷം ഡോം എലമെന്റ് ആക്സസ് ചെയ്യുക
    this.myRef.current.focus();
  }

  render() {
    return ;
  }
}

ഈ ഉദാഹരണത്തിൽ, this.myRef, React.createRef() ഉപയോഗിച്ച് സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇത് പിന്നീട് ഇൻപുട്ട് എലമെന്റിന്റെ ref ആട്രിബ്യൂട്ടിലേക്ക് നൽകുന്നു. കമ്പോണന്റ് മൗണ്ട് ചെയ്ത ശേഷം (componentDidMount-ൽ), നിങ്ങൾക്ക് this.myRef.current ഉപയോഗിച്ച് യഥാർത്ഥ ഡോം നോഡ് ആക്‌സസ് ചെയ്യാനും അതിൽ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നടത്താനും കഴിയും (ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, ഇൻപുട്ടിൽ ഫോക്കസ് ചെയ്യുന്നു).

ഉദാഹരണം: ഒരു ഇൻപുട്ട് ഫീൽഡിൽ ഫോക്കസ് ചെയ്യുന്നു

ഒരു കമ്പോണന്റ് മൗണ്ട് ചെയ്യുമ്പോൾ ഒരു ഇൻപുട്ട് ഫീൽഡിൽ യാന്ത്രികമായി ഫോക്കസ് ചെയ്യേണ്ട ഒരു സാഹചര്യം പരിഗണിക്കുക. ഇത് റെഫ്സിന്റെ ഒരു സാധാരണ ഉപയോഗമാണ്, പ്രത്യേകിച്ച് ഫോമുകളിലോ ഇന്ററാക്ടീവ് എലമെന്റുകളിലോ.


class FocusInput extends React.Component {
  constructor(props) {
    super(props);
    this.inputRef = React.createRef();
  }

  componentDidMount() {
    this.inputRef.current.focus();
  }

  render() {
    return (
      

        
      

    );
  }
}

ഈ ഉദാഹരണത്തിൽ, FocusInput മൗണ്ട് ചെയ്ത ഉടൻ തന്നെ ഇൻപുട്ട് ഫീൽഡിൽ ഫോക്കസ് ചെയ്യുന്നു. കമ്പോണന്റ് റെൻഡർ ചെയ്ത ഉടൻ ഉപയോക്താവിന്റെ ശ്രദ്ധ ഇൻപുട്ട് എലമെന്റിലേക്ക് നയിക്കുന്നതിലൂടെ ഇത് ഉപയോക്തൃ അനുഭവം മെച്ചപ്പെടുത്താൻ സഹായിക്കും.

createRef ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട പ്രധാന കാര്യങ്ങൾ

useRef: ഫംഗ്ഷണൽ കമ്പോണന്റ് ഹുക്ക്

റിയാക്റ്റ് 16.8-ൽ അവതരിപ്പിച്ച ഒരു ഹുക്ക് ആണ് useRef. ഫംഗ്ഷണൽ കമ്പോണന്റുകൾക്കുള്ളിൽ മാറ്റം വരുത്താവുന്ന റെഫ് ഒബ്‌ജക്റ്റുകൾ ഉണ്ടാക്കാൻ ഇത് ഒരു വഴി നൽകുന്നു. createRef-ൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, കമ്പോണന്റ് ഓരോ തവണ റെൻഡർ ചെയ്യുമ്പോഴും useRef ഒരേ റെഫ് ഒബ്‌ജക്റ്റ് തിരികെ നൽകുന്നു. ഇത് റീ-റെൻഡറുകൾക്ക് കാരണമാകാതെ റെൻഡറുകളിലുടനീളം മൂല്യങ്ങൾ നിലനിർത്താൻ അനുയോജ്യമാക്കുന്നു.

സിന്റാക്സും ഉപയോഗവും

useRef ഉപയോഗിക്കുന്നത് ലളിതമാണ്. നിങ്ങൾ useRef ഹുക്ക് കോൾ ചെയ്യുകയും ഒരു പ്രാരംഭ മൂല്യം നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ ഹുക്ക് .current എന്ന പ്രോപ്പർട്ടിയുള്ള ഒരു ഒബ്‌ജക്റ്റ് തിരികെ നൽകുന്നു, അത് നിങ്ങൾക്ക് മൂല്യം ആക്‌സസ് ചെയ്യാനും പരിഷ്ക്കരിക്കാനും ഉപയോഗിക്കാം.


import React, { useRef, useEffect } from 'react';

function MyFunctionalComponent() {
  const myRef = useRef(null);

  useEffect(() => {
    // കമ്പോണന്റ് മൗണ്ട് ചെയ്ത ശേഷം ഡോം എലമെന്റ് ആക്സസ് ചെയ്യുക
    if (myRef.current) {
      myRef.current.focus();
    }
  }, []);

  return ;
}

ഈ ഉദാഹരണത്തിൽ, useRef(null) null എന്ന പ്രാരംഭ മൂല്യമുള്ള ഒരു റെഫ് ഉണ്ടാക്കുന്നു. കമ്പോണന്റ് മൗണ്ട് ചെയ്ത ശേഷം ഡോം എലമെന്റ് ആക്‌സസ് ചെയ്യാൻ useEffect ഹുക്ക് ഉപയോഗിക്കുന്നു. myRef.current പ്രോപ്പർട്ടി ഇൻപുട്ട് എലമെന്റിലേക്കുള്ള റഫറൻസ് സൂക്ഷിക്കുന്നു, ഇത് നിങ്ങൾക്ക് ഫോക്കസ് ചെയ്യാൻ അനുവദിക്കുന്നു.

ഉദാഹരണം: മുൻ പ്രോപ്പ് മൂല്യങ്ങൾ ട്രാക്ക് ചെയ്യുക

ഒരു പ്രോപ്പിന്റെ മുൻ മൂല്യം ട്രാക്ക് ചെയ്യുക എന്നത് useRef-ന്റെ ശക്തമായ ഒരു ഉപയോഗമാണ്. റെഫുകളിലെ മാറ്റങ്ങൾ റീ-റെൻഡറുകൾക്ക് കാരണമാകാത്തതിനാൽ, UI-യെ ബാധിക്കാതെ റെൻഡറുകളിലുടനീളം നിലനിർത്താൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന മൂല്യങ്ങൾ സംഭരിക്കാൻ നിങ്ങൾക്ക് അവ ഉപയോഗിക്കാം.


import React, { useRef, useEffect } from 'react';

function PreviousValueComponent({ value }) {
  const previousValue = useRef();

  useEffect(() => {
    previousValue.current = value;
  }, [value]);

  return (
    

      
Current Value: {value}

      
Previous Value: {previousValue.current}

    

  );
}

ഈ ഉദാഹരണത്തിൽ, previousValue.current, value പ്രോപ്പിന്റെ മുൻ മൂല്യം സംഭരിക്കുന്നു. value പ്രോപ്പ് മാറുമ്പോഴെല്ലാം useEffect ഹുക്ക് റെഫിനെ അപ്‌ഡേറ്റ് ചെയ്യുന്നു. ഇത് നിലവിലുള്ളതും മുമ്പത്തേതുമായ മൂല്യങ്ങൾ താരതമ്യം ചെയ്യാൻ നിങ്ങളെ അനുവദിക്കുന്നു, ഇത് മാറ്റങ്ങൾ കണ്ടെത്താനോ ആനിമേഷനുകൾ നടപ്പിലാക്കാനോ ഉപയോഗപ്രദമാകും.

useRef ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട പ്രധാന കാര്യങ്ങൾ

useRef vs. createRef: ഒരു വിശദമായ താരതമ്യം

ഇപ്പോൾ നമ്മൾ useRef, createRef എന്നിവയെക്കുറിച്ച് தனித்தனியாக ചർച്ച ചെയ്തുകഴിഞ്ഞു, അവയുടെ പ്രധാന വ്യത്യാസങ്ങളും എപ്പോഴാണ് ഒന്നിന് പകരം മറ്റൊന്ന് തിരഞ്ഞെടുക്കേണ്ടതെന്നും വ്യക്തമാക്കാൻ നമുക്ക് അവയെ താരതമ്യം ചെയ്യാം.

ഫീച്ചർ useRef createRef
കമ്പോണന്റ് ടൈപ്പ് ഫംഗ്ഷണൽ കമ്പോണന്റ്സ് ക്ലാസ് കമ്പോണന്റ്സ്
ഹുക്ക് അല്ലെങ്കിൽ മെത്തേഡ് ഹുക്ക് മെത്തേഡ്
റെഫ് ഇൻസ്റ്റൻസ് ഓരോ റെൻഡറിലും ഒരേ റെഫ് ഒബ്ജക്റ്റ് തിരികെ നൽകുന്നു കമ്പോണന്റിന്റെ ഓരോ ഇൻസ്റ്റൻസിലും ഒരു പുതിയ റെഫ് ഒബ്ജക്റ്റ് ഉണ്ടാക്കുന്നു
ഉപയോഗങ്ങൾ
  • ഡോം എലമെന്റുകൾ ആക്‌സസ് ചെയ്യാൻ
  • റീ-റെൻഡറുകൾക്ക് കാരണമാകാതെ റെൻഡറുകളിലുടനീളം മൂല്യങ്ങൾ നിലനിർത്താൻ
  • മുൻ പ്രോപ്പ് മൂല്യങ്ങൾ ട്രാക്ക് ചെയ്യാൻ
  • റീ-റെൻഡറുകൾക്ക് കാരണമാകാത്ത, മാറ്റം വരുത്താവുന്ന മൂല്യങ്ങൾ സംഭരിക്കാൻ
  • ഡോം എലമെന്റുകൾ ആക്‌സസ് ചെയ്യാൻ
  • ചൈൽഡ് കമ്പോണന്റ് മെത്തേഡുകൾ ആക്‌സസ് ചെയ്യാൻ

ശരിയായ റെഫ് തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു: ഒരു തീരുമാന സഹായി

useRef, createRef എന്നിവയ്ക്കിടയിൽ തിരഞ്ഞെടുക്കാൻ നിങ്ങളെ സഹായിക്കുന്ന ലളിതമായ ഒരു ഗൈഡ് ഇതാ:

ഡോം മാനിപ്പുലേഷനും അപ്പുറം: റെഫ്സിന്റെ വിപുലമായ ഉപയോഗങ്ങൾ

ഡോം എലമെന്റുകൾ ആക്‌സസ് ചെയ്യുകയും കൈകാര്യം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നത് റെഫ്സിന്റെ ഒരു പ്രധാന ഉപയോഗമാണെങ്കിലും, ഈ അടിസ്ഥാന പ്രവർത്തനത്തിനപ്പുറം അവ സാധ്യതകൾ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു. റെഫ്സ് പ്രത്യേകിച്ചും ഉപയോഗപ്രദമാകുന്ന ചില വിപുലമായ സാഹചര്യങ്ങൾ നമുക്ക് പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യാം.

1. ചൈൽഡ് കമ്പോണന്റ് മെത്തേഡുകൾ ആക്‌സസ് ചെയ്യൽ

ചൈൽഡ് കമ്പോണന്റുകളിൽ നിർവചിച്ചിട്ടുള്ള മെത്തേഡുകൾ ആക്‌സസ് ചെയ്യാൻ റെഫ്സ് ഉപയോഗിക്കാം. ഇത് ഒരു പാരന്റ് കമ്പോണന്റിന് പ്രവർത്തനങ്ങൾ ട്രിഗർ ചെയ്യാനോ അതിന്റെ ചൈൽഡ് കമ്പോണന്റുകളിൽ നിന്ന് നേരിട്ട് ഡാറ്റ വീണ്ടെടുക്കാനോ അനുവദിക്കുന്നു. ചൈൽഡ് കമ്പോണന്റുകളിൽ സൂക്ഷ്മമായ നിയന്ത്രണം ആവശ്യമുള്ളപ്പോൾ ഈ സമീപനം പ്രത്യേകിച്ചും ഉപയോഗപ്രദമാണ്.


class ParentComponent extends React.Component {
  constructor(props) {
    super(props);
    this.childRef = React.createRef();
  }

  handleClick = () => {
    // ചൈൽഡ് കമ്പോണന്റിലെ ഒരു മെത്തേഡ് കോൾ ചെയ്യുക
    this.childRef.current.doSomething();
  };

  render() {
    return (
      

        
        
      

    );
  }
}

class ChildComponent extends React.Component {
  doSomething = () => {
    console.log('Child component action triggered!');
  };

  render() {
    return 
This is a child component.
;
  }
}

ഈ ഉദാഹരണത്തിൽ, ParentComponent, ChildComponent ആക്‌സസ് ചെയ്യാനും അതിന്റെ doSomething മെത്തേഡ് കോൾ ചെയ്യാനും ഒരു റെഫ് ഉപയോഗിക്കുന്നു.

2. ഫോക്കസും സെലക്ഷനും കൈകാര്യം ചെയ്യൽ

ഇൻപുട്ട് ഫീൽഡുകളിലും മറ്റ് ഇന്ററാക്ടീവ് എലമെന്റുകളിലും ഫോക്കസും സെലക്ഷനും കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിന് റെഫ്സ് അമൂല്യമാണ്. ആക്‌സസ് ചെയ്യാവുന്നതും ഉപയോക്തൃ-സൗഹൃദവുമായ ഇന്റർഫേസുകൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിന് ഇത് നിർണായകമാണ്.


import React, { useRef, useEffect } from 'react';

function FocusOnMount() {
  const inputRef = useRef(null);

  useEffect(() => {
    if (inputRef.current) {
      inputRef.current.focus();
      inputRef.current.select(); // ഇൻപുട്ടിലെ ടെക്സ്റ്റ് തിരഞ്ഞെടുക്കുക
    }
  }, []);

  return ;
}

ഈ ഉദാഹരണം കമ്പോണന്റ് മൗണ്ട് ചെയ്ത ഉടൻ ഇൻപുട്ടിൽ ഫോക്കസ് ചെയ്യുകയും അതിലെ ടെക്സ്റ്റ് തിരഞ്ഞെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

3. എലമെന്റുകൾക്ക് ആനിമേഷൻ നൽകൽ

ഡോം നേരിട്ട് കൈകാര്യം ചെയ്യാനും സങ്കീർണ്ണമായ ആനിമേഷനുകൾ സൃഷ്ടിക്കാനും ആനിമേഷൻ ലൈബ്രറികളുമായി (GreenSock അല്ലെങ്കിൽ Framer Motion പോലുള്ളവ) ചേർന്ന് റെഫ്സ് ഉപയോഗിക്കാം. ഇത് ആനിമേഷൻ സീക്വൻസുകളിൽ സൂക്ഷ്മമായ നിയന്ത്രണം അനുവദിക്കുന്നു.

ലളിതമായി കാണിക്കാൻ വാനില ജാവാസ്ക്രിപ്റ്റ് ഉപയോഗിച്ചുള്ള ഉദാഹരണം:


import React, { useRef, useEffect } from 'react';

function AnimatedBox() {
  const boxRef = useRef(null);

  useEffect(() => {
    const box = boxRef.current;
    if (box) {
      // ലളിതമായ ആനിമേഷൻ: ബോക്സ് വലത്തേക്ക് നീക്കുക
      box.animate(
        [
          { transform: 'translateX(0)' },
          { transform: 'translateX(100px)' },
        ],
        {
          duration: 1000, // 1 സെക്കൻഡ്
          iterations: Infinity, // എപ്പോഴും ആവർത്തിക്കുക
          direction: 'alternate',
        }
      );
    }
  }, []);

  return 
;
}

ഈ ഉദാഹരണം ഒരു ലളിതമായ ബോക്സിന് ആനിമേഷൻ നൽകാൻ വെബ് ആനിമേഷൻസ് എപിഐ ഉപയോഗിക്കുന്നു, അതിനെ തിരശ്ചീനമായി അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ചലിപ്പിക്കുന്നു.

ആഗോള ആപ്ലിക്കേഷനുകളിൽ റിയാക്റ്റ് റെഫ്സ് ഉപയോഗിക്കുന്നതിനുള്ള മികച്ച രീതികൾ

ആഗോള പ്രേക്ഷകർക്കായി റിയാക്റ്റ് ആപ്ലിക്കേഷനുകൾ വികസിപ്പിക്കുമ്പോൾ, റെഫ്സ് ഇന്റർനാഷണലൈസേഷൻ (i18n), ലോക്കലൈസേഷൻ (l10n) എന്നിവയുമായി എങ്ങനെ സംവദിക്കുന്നു എന്ന് പരിഗണിക്കേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്. ചില മികച്ച രീതികൾ താഴെ നൽകുന്നു:

1. അക്സെസ്സിബിലിറ്റി (A11y)

നിങ്ങളുടെ റെഫ്സ് ഉപയോഗം അക്സെസ്സിബിലിറ്റിയെ പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കുന്നില്ലെന്ന് ഉറപ്പാക്കുക. ഉദാഹരണത്തിന്, പ്രോഗ്രാമാറ്റിക്കായി എലമെന്റുകളിൽ ഫോക്കസ് ചെയ്യുമ്പോൾ, ഉപയോക്താവിന്റെ ഫോക്കസ് ഓർഡറും സ്ക്രീൻ റീഡറുകൾക്കും കീബോർഡ് ഉപയോക്താക്കൾക്കും ഫോക്കസ് മാറ്റം ഉചിതമാണോ എന്നും പരിഗണിക്കുക.


import React, { useRef, useEffect } from 'react';

function AccessibleFocus() {
  const buttonRef = useRef(null);

  useEffect(() => {
    const button = buttonRef.current;
    if (button) {
      // ഉപയോക്താവ് ഇതിനകം ബട്ടണിൽ ഫോക്കസ് ചെയ്തിട്ടില്ലെങ്കിൽ മാത്രം ഫോക്കസ് ചെയ്യുക
      if (document.activeElement !== button) {
        button.focus();
      }
    }
  }, []);

  return ;
}

2. അന്താരാഷ്ട്രീയ ഇൻപുട്ട് ഫീൽഡുകൾ

ഇൻപുട്ട് ഫീൽഡുകളുമായി പ്രവർത്തിക്കുമ്പോൾ, വിവിധ ഭാഷകളിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന വ്യത്യസ്ത ഇൻപുട്ട് രീതികളെയും ക്യാരക്ടർ സെറ്റുകളെയും കുറിച്ച് ബോധവാന്മാരായിരിക്കുക. നിങ്ങളുടെ റെഫ്-അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള കൈകാര്യം ചെയ്യലുകൾ (ഉദാഹരണത്തിന്, സെലക്ഷൻ, കഴ്‌സർ പൊസിഷൻ) വിവിധ ഇൻപുട്ട് തരങ്ങളിലും ലൊക്കേലുകളിലും ശരിയായി പ്രവർത്തിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ഉറപ്പാക്കുക. നിങ്ങളുടെ കമ്പോണന്റുകൾ വിവിധ ഭാഷകളും ഇൻപുട്ട് രീതികളും ഉപയോഗിച്ച് സമഗ്രമായി പരീക്ഷിക്കുക.

3. വലത്തുനിന്ന്-ഇടത്തോട്ട് (RTL) ലേഔട്ടുകൾ

നിങ്ങളുടെ ആപ്ലിക്കേഷൻ RTL ഭാഷകളെ (ഉദാ. അറബിക്, ഹീബ്രു) പിന്തുണയ്ക്കുന്നുവെങ്കിൽ, റെഫ്സ് ഉപയോഗിച്ചുള്ള നിങ്ങളുടെ ഡോം മാനിപ്പുലേഷനുകൾ വിപരീത ലേഔട്ടിനെ കണക്കിലെടുക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ഉറപ്പാക്കുക. ഉദാഹരണത്തിന്, എലമെന്റുകൾക്ക് ആനിമേഷൻ നൽകുമ്പോൾ, RTL ഭാഷകൾക്കായി ആനിമേഷൻ ദിശ വിപരീതമാക്കുന്നത് പരിഗണിക്കുക.

4. പ്രകടനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങൾ

ഡോമുമായി സംവദിക്കാൻ റെഫ്സ് ഒരു ശക്തമായ മാർഗ്ഗം നൽകുന്നുണ്ടെങ്കിലും, അമിതമായ ഉപയോഗം പ്രകടന പ്രശ്‌നങ്ങളിലേക്ക് നയിച്ചേക്കാം. നേരിട്ടുള്ള ഡോം മാനിപ്പുലേഷൻ റിയാക്റ്റിന്റെ വെർച്വൽ ഡോമിനെയും റികൺസിലിയേഷൻ പ്രക്രിയയെയും മറികടക്കുന്നു, ഇത് പൊരുത്തക്കേടുകൾക്കും വേഗത കുറഞ്ഞ അപ്‌ഡേറ്റുകൾക്കും ഇടയാക്കും. റെഫ്സ് വിവേകത്തോടെയും ആവശ്യമുള്ളപ്പോൾ മാത്രം ഉപയോഗിക്കുക.

ഉപസംഹാരം

റിയാക്റ്റ് റെഫ്സ്, പ്രത്യേകിച്ച് useRef, createRef എന്നിവ റിയാക്റ്റ് ഡെവലപ്പർമാർക്ക് അത്യാവശ്യമായ ടൂളുകളാണ്. ഓരോ സമീപനത്തിന്റെയും സൂക്ഷ്മതകൾ മനസ്സിലാക്കുകയും അവ എപ്പോൾ ഫലപ്രദമായി പ്രയോഗിക്കണമെന്ന് അറിയുകയും ചെയ്യുന്നത് കരുത്തുറ്റതും മികച്ച പ്രകടനം കാഴ്ചവെക്കുന്നതുമായ ആപ്ലിക്കേഷനുകൾ നിർമ്മിക്കുന്നതിന് നിർണായകമാണ്. createRef ക്ലാസ് കമ്പോണന്റുകൾക്കുള്ളിൽ റെഫ്സ് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിനുള്ള മാനദണ്ഡമായി തുടരുന്നു, ഓരോ ഇൻസ്റ്റൻസിനും അതിന്റേതായ തനതായ റെഫ് ഉണ്ടെന്ന് ഉറപ്പാക്കുന്നു. useRef, റെൻഡറുകളിലുടനീളം അതിന്റെ സ്ഥിരമായ സ്വഭാവം കാരണം, ഫംഗ്ഷണൽ കമ്പോണന്റുകൾക്ക് അനുയോജ്യമാണ്, ഇത് ഡോം എലമെന്റുകൾ കൈകാര്യം ചെയ്യാനും അനാവശ്യമായ റീ-റെൻഡറുകൾക്ക് കാരണമാകാതെ മൂല്യങ്ങൾ നിലനിർത്താനും ഒരു മാർഗ്ഗം വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു. ഈ ടൂളുകൾ വിവേകത്തോടെ ഉപയോഗിക്കുന്നതിലൂടെ, നിങ്ങളുടെ റിയാക്റ്റ് ആപ്ലിക്കേഷനുകളുടെ പ്രവർത്തനക്ഷമതയും ഉപയോക്തൃ അനുഭവവും മെച്ചപ്പെടുത്താൻ കഴിയും, ഇത് ആഗോള പ്രേക്ഷകർക്ക് ആക്സസ് ചെയ്യാവുന്നതും മികച്ച പ്രകടനം കാഴ്ചവെക്കുന്നതുമായ ഇന്റർഫേസുകൾ നൽകുന്നു.

റിയാക്റ്റ് വികസിക്കുന്നത് തുടരുമ്പോൾ, ഈ അടിസ്ഥാന ആശയങ്ങളിൽ പ്രാവീണ്യം നേടുന്നത് ഭൂമിശാസ്ത്രപരവും സാംസ്കാരികവുമായ അതിരുകൾക്കപ്പുറമുള്ള നൂതനവും ഉപയോക്തൃ-സൗഹൃദവുമായ വെബ് അനുഭവങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ നിങ്ങളെ പ്രാപ്തരാക്കും. യഥാർത്ഥ ആഗോള ആപ്ലിക്കേഷനുകൾ നൽകുന്നതിന് അക്സെസ്സിബിലിറ്റി, ഇന്റർനാഷണലൈസേഷൻ, പെർഫോമൻസ് എന്നിവയ്ക്ക് മുൻഗണന നൽകാൻ ഓർമ്മിക്കുക.

റിയാക്റ്റ് റെഫ്സ്: ആഗോള ഡെവലപ്പർമാർക്കായി useRef, createRef എന്നിവയുടെ ദുരൂഹത നീക്കുന്നു | MLOG