વેબપેક 5 માં જાવાસ્ક્રિપ્ટ મોડ્યુલ ફેડરેશન સાથે માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સની શક્તિને અનલોક કરો. સ્કેલેબલ, જાળવી શકાય તેવી અને સ્વતંત્ર વેબ એપ્લિકેશન્સ બનાવવાનું શીખો.
વેબપેક 5 સાથે જાવાસ્ક્રિપ્ટ મોડ્યુલ ફેડરેશન: માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ માટે એક વ્યાપક માર્ગદર્શિકા
વેબ ડેવલપમેન્ટના સતત વિકસતા ક્ષેત્રમાં, મોટી અને જટિલ એપ્લિકેશન્સ બનાવવી એક મુશ્કેલ કાર્ય હોઈ શકે છે. પરંપરાગત મોનોલિથિક આર્કિટેક્ચર ઘણીવાર વિકાસના સમયમાં વધારો, ડિપ્લોયમેન્ટમાં અવરોધો, અને કોડની ગુણવત્તા જાળવવામાં પડકારો તરફ દોરી જાય છે. માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ આ પડકારોને પહોંચી વળવા માટે એક શક્તિશાળી આર્કિટેક્ચરલ પેટર્ન તરીકે ઉભરી આવ્યા છે, જે ટીમોને મોટી વેબ એપ્લિકેશનના સ્વતંત્ર ભાગો બનાવવા અને ડિપ્લોય કરવાની મંજૂરી આપે છે. માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ લાગુ કરવા માટેની સૌથી આશાસ્પદ ટેકનોલોજીમાંની એક જાવાસ્ક્રિપ્ટ મોડ્યુલ ફેડરેશન છે, જે વેબપેક 5 માં રજૂ કરવામાં આવી છે.
માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ શું છે?
માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ એક આર્કિટેક્ચરલ શૈલી છે જ્યાં ફ્રન્ટએન્ડ એપ્લિકેશનને નાના, સ્વતંત્ર એકમોમાં વિભાજિત કરવામાં આવે છે, જે અલગ અલગ ટીમો દ્વારા સ્વાયત્ત રીતે વિકસાવી, પરીક્ષણ કરી અને ડિપ્લોય કરી શકાય છે. દરેક માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ એક વિશિષ્ટ બિઝનેસ ડોમેન અથવા સુવિધા માટે જવાબદાર છે, અને તે સંપૂર્ણ વપરાશકર્તા ઇન્ટરફેસ બનાવવા માટે રનટાઇમ પર એકસાથે જોડાય છે.
તેને એક કંપનીની જેમ વિચારો: એક વિશાળ ડેવલપમેન્ટ ટીમ રાખવાને બદલે, તમારી પાસે વિશિષ્ટ ક્ષેત્રો પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરતી બહુવિધ નાની ટીમો છે. દરેક ટીમ સ્વતંત્ર રીતે કામ કરી શકે છે, જે ઝડપી વિકાસ ચક્ર અને સરળ જાળવણી માટે પરવાનગી આપે છે. એમેઝોન જેવા મોટા ઈ-કોમર્સ પ્લેટફોર્મનો વિચાર કરો; અલગ અલગ ટીમો પ્રોડક્ટ કેટલોગ, શોપિંગ કાર્ટ, ચેકઆઉટ પ્રક્રિયા અને વપરાશકર્તા એકાઉન્ટ મેનેજમેન્ટનું સંચાલન કરી શકે છે. આ બધા સ્વતંત્ર માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ હોઈ શકે છે.
માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સના ફાયદા:
- સ્વતંત્ર ડિપ્લોયમેન્ટ્સ: ટીમો એપ્લિકેશનના અન્ય ભાગોને અસર કર્યા વિના, તેમના માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સને સ્વતંત્ર રીતે ડિપ્લોય કરી શકે છે. આ ડિપ્લોયમેન્ટનું જોખમ ઘટાડે છે અને ઝડપી રિલીઝ ચક્ર માટે પરવાનગી આપે છે.
- ટેકનોલોજીથી સ્વતંત્ર: અલગ અલગ માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ અલગ અલગ ટેકનોલોજી અથવા ફ્રેમવર્ક (દા.ત., React, Angular, Vue.js) નો ઉપયોગ કરીને બનાવી શકાય છે. આ ટીમોને તેમની વિશિષ્ટ જરૂરિયાતો માટે શ્રેષ્ઠ ટેકનોલોજી પસંદ કરવાની અને સમગ્ર એપ્લિકેશનને ફરીથી લખ્યા વિના ધીમે ધીમે નવી ટેકનોલોજી અપનાવવાની મંજૂરી આપે છે. કલ્પના કરો કે એક ટીમ પ્રોડક્ટ કેટલોગ માટે React નો ઉપયોગ કરે છે, બીજી માર્કેટિંગ લેન્ડિંગ પેજ માટે Vue.js નો ઉપયોગ કરે છે, અને ત્રીજી ચેકઆઉટ પ્રક્રિયા માટે Angular નો ઉપયોગ કરે છે.
- સુધારેલી ટીમ સ્વાયત્તતા: ટીમો તેમના માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સની સંપૂર્ણ માલિકી ધરાવે છે, જે વધેલી સ્વાયત્તતા, ઝડપી નિર્ણય લેવાની અને સુધારેલી ડેવલપર ઉત્પાદકતા તરફ દોરી જાય છે.
- વધેલી સ્કેલેબિલિટી: માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ તમને અલગ અલગ સર્વર પર વ્યક્તિગત માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ ડિપ્લોય કરીને તમારી એપ્લિકેશનને આડા (horizontally) સ્કેલ કરવાની મંજૂરી આપે છે.
- કોડની પુનઃઉપયોગિતા: શેર્ડ કમ્પોનન્ટ્સ અને લાઇબ્રેરીઓ માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ વચ્ચે સરળતાથી શેર કરી શકાય છે.
- જાળવણીમાં સરળ: નાના કોડબેઝ સામાન્ય રીતે સમજવા, જાળવવા અને ડિબગ કરવા માટે સરળ હોય છે.
માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સના પડકારો:
- વધેલી જટિલતા: બહુવિધ માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સનું સંચાલન કરવું એકંદર આર્કિટેક્ચરમાં જટિલતા ઉમેરી શકે છે, ખાસ કરીને સંચાર, સ્ટેટ મેનેજમેન્ટ અને ડિપ્લોયમેન્ટના સંદર્ભમાં.
- પર્ફોર્મન્સ ઓવરહેડ: બહુવિધ માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ લોડ કરવાથી પર્ફોર્મન્સ ઓવરહેડ થઈ શકે છે, ખાસ કરીને જો તે યોગ્ય રીતે ઓપ્ટિમાઇઝ ન હોય.
- ક્રોસ-કટિંગ કન્સર્ન્સ: માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ આર્કિટેક્ચરમાં ઓથેન્ટિકેશન, ઓથોરાઇઝેશન અને થીમિંગ જેવા ક્રોસ-કટિંગ કન્સર્ન્સને હેન્ડલ કરવું પડકારજનક હોઈ શકે છે.
- ઓપરેશનલ ઓવરહેડ: બહુવિધ માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સના ડિપ્લોયમેન્ટ અને મોનિટરિંગનું સંચાલન કરવા માટે પરિપક્વ DevOps પદ્ધતિઓ અને ઇન્ફ્રાસ્ટ્રક્ચરની જરૂર છે.
જાવાસ્ક્રિપ્ટ મોડ્યુલ ફેડરેશન શું છે?
જાવાસ્ક્રિપ્ટ મોડ્યુલ ફેડરેશન એ વેબપેક 5 ની એક સુવિધા છે જે તમને રનટાઇમ પર અલગથી કમ્પાઈલ કરેલી જાવાસ્ક્રિપ્ટ એપ્લિકેશન્સ વચ્ચે કોડ શેર કરવાની મંજૂરી આપે છે. તે તમને તમારી એપ્લિકેશનના ભાગોને "મોડ્યુલ્સ" તરીકે એક્સપોઝ કરવા સક્ષમ બનાવે છે જે અન્ય એપ્લિકેશન્સ દ્વારા ઉપયોગમાં લઈ શકાય છે, npm જેવી કેન્દ્રીય રિપોઝીટરીમાં પ્રકાશિત કરવાની જરૂર વગર.
મોડ્યુલ ફેડરેશનને એપ્લિકેશન્સનું એક ફેડરેટેડ ઇકોસિસ્ટમ બનાવવાના માર્ગ તરીકે વિચારો, જ્યાં દરેક એપ્લિકેશન પોતાની કાર્યક્ષમતાનું યોગદાન આપી શકે છે અને અન્ય એપ્લિકેશન્સમાંથી કાર્યક્ષમતાનો ઉપયોગ કરી શકે છે. આ બિલ્ડ-ટાઇમ ડિપેન્ડન્સીની જરૂરિયાતને દૂર કરે છે અને ખરેખર સ્વતંત્ર ડિપ્લોયમેન્ટ માટે પરવાનગી આપે છે.
ઉદાહરણ તરીકે, એક ડિઝાઇન સિસ્ટમ ટીમ UI કમ્પોનન્ટ્સને મોડ્યુલ્સ તરીકે એક્સપોઝ કરી શકે છે, અને અલગ અલગ એપ્લિકેશન ટીમો આ કમ્પોનન્ટ્સને સીધા ડિઝાઇન સિસ્ટમ એપ્લિકેશનમાંથી ઉપયોગ કરી શકે છે, તેમને npm પેકેજો તરીકે ઇન્સ્ટોલ કરવાની જરૂર વગર. જ્યારે ડિઝાઇન સિસ્ટમ ટીમ કમ્પોનન્ટ્સને અપડેટ કરે છે, ત્યારે ફેરફારો આપમેળે બધી ઉપયોગ કરતી એપ્લિકેશન્સમાં પ્રતિબિંબિત થાય છે.
મોડ્યુલ ફેડરેશનમાં મુખ્ય વિભાવનાઓ:
- હોસ્ટ (Host): મુખ્ય એપ્લિકેશન જે રિમોટ મોડ્યુલ્સનો ઉપયોગ કરે છે.
- રિમોટ (Remote): એક એપ્લિકેશન જે અન્ય એપ્લિકેશન્સ દ્વારા ઉપયોગમાં લેવા માટે મોડ્યુલ્સને એક્સપોઝ કરે છે.
- શેર્ડ મોડ્યુલ્સ (Shared Modules): હોસ્ટ અને રિમોટ એપ્લિકેશન્સ વચ્ચે શેર કરેલા મોડ્યુલ્સ (દા.ત., React, Lodash). મોડ્યુલ ફેડરેશન આપમેળે શેર્ડ મોડ્યુલ્સના વર્ઝનિંગ અને ડુપ્લિકેશનને હેન્ડલ કરી શકે છે જેથી ખાતરી કરી શકાય કે દરેક મોડ્યુલનું ફક્ત એક જ વર્ઝન લોડ થાય છે.
- એક્સપોઝ્ડ મોડ્યુલ્સ (Exposed Modules): રિમોટ એપ્લિકેશનમાંથી વિશિષ્ટ મોડ્યુલ્સ જે અન્ય એપ્લિકેશન્સ દ્વારા ઉપયોગ માટે ઉપલબ્ધ કરવામાં આવે છે.
- RemoteEntry.js: વેબપેક દ્વારા જનરેટ થયેલ એક ફાઈલ જેમાં રિમોટ એપ્લિકેશનના એક્સપોઝ્ડ મોડ્યુલ્સ વિશેનો મેટાડેટા હોય છે. હોસ્ટ એપ્લિકેશન આ ફાઈલનો ઉપયોગ રિમોટ મોડ્યુલ્સને શોધવા અને લોડ કરવા માટે કરે છે.
વેબપેક 5 સાથે મોડ્યુલ ફેડરેશન સેટ કરવું: એક વ્યવહારુ માર્ગદર્શિકા
ચાલો વેબપેક 5 સાથે મોડ્યુલ ફેડરેશન સેટ કરવાના એક વ્યવહારુ ઉદાહરણમાંથી પસાર થઈએ. આપણે બે સરળ એપ્લિકેશન્સ બનાવીશું: એક હોસ્ટ (Host) એપ્લિકેશન અને એક રિમોટ (Remote) એપ્લિકેશન. રિમોટ એપ્લિકેશન એક કમ્પોનન્ટ એક્સપોઝ કરશે, અને હોસ્ટ એપ્લિકેશન તેનો ઉપયોગ કરશે.
1. પ્રોજેક્ટ સેટઅપ
તમારી એપ્લિકેશન્સ માટે બે અલગ અલગ ડિરેક્ટરીઓ બનાવો: `host` અને `remote`.
```bash mkdir host remote cd host npm init -y npm install webpack webpack-cli webpack-dev-server html-webpack-plugin --save-dev npm install react react-dom cd ../remote npm init -y npm install webpack webpack-cli webpack-dev-server html-webpack-plugin --save-dev npm install react react-dom ```2. રિમોટ એપ્લિકેશન રૂપરેખાંકન
`remote` ડિરેક્ટરીમાં, નીચેની ફાઇલો બનાવો:
- `src/index.js`: એપ્લિકેશન માટે એન્ટ્રી પોઇન્ટ.
- `src/RemoteComponent.jsx`: જે કમ્પોનન્ટ એક્સપોઝ કરવામાં આવશે.
- `webpack.config.js`: વેબપેક રૂપરેખાંકન ફાઈલ.
src/index.js:
```javascript import React from 'react'; import ReactDOM from 'react-dom/client'; import RemoteComponent from './RemoteComponent'; const App = () => (રિમોટ એપ્લિકેશન
src/RemoteComponent.jsx:
```javascript import React from 'react'; const RemoteComponent = () => (આ એક રિમોટ કમ્પોનન્ટ છે!
રિમોટ એપ્લિકેશનમાંથી રેન્ડર થયેલ છે.
webpack.config.js:
```javascript const HtmlWebpackPlugin = require('html-webpack-plugin'); const ModuleFederationPlugin = require('webpack/lib/container/ModuleFederationPlugin'); const path = require('path'); module.exports = { entry: './src/index', mode: 'development', devServer: { port: 3001, static: { directory: path.join(__dirname, 'dist'), }, }, output: { publicPath: 'auto', }, module: { rules: [ { test: /\.(js|jsx)$/, exclude: /node_modules/, use: { loader: 'babel-loader', options: { presets: ['@babel/preset-react', '@babel/preset-env'], }, }, }, ], }, plugins: [ new ModuleFederationPlugin({ name: 'remote', filename: 'remoteEntry.js', exposes: { './RemoteComponent': './src/RemoteComponent', }, shared: { react: { singleton: true, eager: true }, 'react-dom': { singleton: true, eager: true }, }, }), new HtmlWebpackPlugin({ template: './public/index.html', }), ], resolve: { extensions: ['.js', '.jsx'], }, }; ````public/index.html` ને મૂળભૂત HTML માળખા સાથે બનાવો. મહત્વપૂર્ણ છે `
`3. હોસ્ટ એપ્લિકેશન રૂપરેખાંકન
`host` ડિરેક્ટરીમાં, નીચેની ફાઇલો બનાવો:
- `src/index.js`: એપ્લિકેશન માટે એન્ટ્રી પોઇન્ટ.
- `webpack.config.js`: વેબપેક રૂપરેખાંકન ફાઈલ.
src/index.js:
```javascript import React, { Suspense } from 'react'; import ReactDOM from 'react-dom/client'; const RemoteComponent = React.lazy(() => import('remote/RemoteComponent')); const App = () => (હોસ્ટ એપ્લિકેશન
webpack.config.js:
```javascript const HtmlWebpackPlugin = require('html-webpack-plugin'); const ModuleFederationPlugin = require('webpack/lib/container/ModuleFederationPlugin'); const path = require('path'); module.exports = { entry: './src/index', mode: 'development', devServer: { port: 3000, static: { directory: path.join(__dirname, 'dist'), }, }, output: { publicPath: 'auto', }, module: { rules: [ { test: /\.(js|jsx)$/, exclude: /node_modules/, use: { loader: 'babel-loader', options: { presets: ['@babel/preset-react', '@babel/preset-env'], }, }, }, ], }, plugins: [ new ModuleFederationPlugin({ name: 'host', remotes: { remote: 'remote@http://localhost:3001/remoteEntry.js', }, shared: { react: { singleton: true, eager: true }, 'react-dom': { singleton: true, eager: true }, }, }), new HtmlWebpackPlugin({ template: './public/index.html', }), ], resolve: { extensions: ['.js', '.jsx'], }, }; ````public/index.html` ને મૂળભૂત HTML માળખા સાથે બનાવો (રિમોટ એપ્લિકેશનની જેમ). મહત્વપૂર્ણ છે `
`4. Babel ઇન્સ્ટોલ કરો
`host` અને `remote` બંને ડિરેક્ટરીઓમાં, Babel ડિપેન્ડન્સી ઇન્સ્ટોલ કરો:
```bash npm install --save-dev @babel/core @babel/preset-env @babel/preset-react babel-loader ```5. એપ્લિકેશન્સ ચલાવો
`host` અને `remote` બંને ડિરેક્ટરીઓમાં, `package.json` માં નીચેની સ્ક્રિપ્ટ ઉમેરો:
```json "scripts": { "start": "webpack serve" } ```હવે, બંને એપ્લિકેશન્સ શરૂ કરો:
```bash cd remote npm start cd ../host npm start ```તમારું બ્રાઉઝર ખોલો અને `http://localhost:3000` પર નેવિગેટ કરો. તમને હોસ્ટ એપ્લિકેશન દેખાવી જોઈએ જેમાં રિમોટ કમ્પોનન્ટ રેન્ડર થયેલું હશે.
મુખ્ય રૂપરેખાંકન વિકલ્પોની સમજૂતી:
- `name`: એપ્લિકેશન માટે એક અનન્ય નામ.
- `filename`: જે ફાઈલમાં એક્સપોઝ્ડ મોડ્યુલ્સ વિશેનો મેટાડેટા હશે તેનું નામ (દા.ત., `remoteEntry.js`).
- `exposes`: મોડ્યુલ નામો અને ફાઈલ પાથનો મેપ, જે સ્પષ્ટ કરે છે કે કયા મોડ્યુલ્સ એક્સપોઝ કરવા જોઈએ.
- `remotes`: રિમોટ એપ્લિકેશન નામો અને URLs નો મેપ, જે સ્પષ્ટ કરે છે કે દરેક રિમોટ એપ્લિકેશન માટે remoteEntry.js ફાઈલ ક્યાં શોધવી.
- `shared`: હોસ્ટ અને રિમોટ એપ્લિકેશન્સ વચ્ચે શેર કરવાના મોડ્યુલ્સની સૂચિ. `singleton: true` વિકલ્પ ખાતરી કરે છે કે દરેક શેર્ડ મોડ્યુલનું ફક્ત એક જ ઉદાહરણ લોડ થાય છે. `eager: true` વિકલ્પ ખાતરી કરે છે કે શેર્ડ મોડ્યુલ આતુરતાથી લોડ થાય છે (એટલે કે, અન્ય કોઈ મોડ્યુલ પહેલાં).
અદ્યતન મોડ્યુલ ફેડરેશન તકનીકો
મોડ્યુલ ફેડરેશન ઘણી અદ્યતન સુવિધાઓ પ્રદાન કરે છે જે તમને વધુ અત્યાધુનિક માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ આર્કિટેક્ચર બનાવવામાં મદદ કરી શકે છે.
ડાયનેમિક રિમોટ્સ
વેબપેક રૂપરેખાંકનમાં રિમોટ એપ્લિકેશન્સના URLs ને હાર્ડકોડ કરવાને બદલે, તમે તેને રનટાઇમ પર ગતિશીલ રીતે લોડ કરી શકો છો. આ તમને હોસ્ટ એપ્લિકેશનને ફરીથી બનાવ્યા વિના રિમોટ એપ્લિકેશન્સના સ્થાનને સરળતાથી અપડેટ કરવાની મંજૂરી આપે છે.
ઉદાહરણ તરીકે, તમે રિમોટ એપ્લિકેશન્સના URLs ને રૂપરેખાંકન ફાઈલ અથવા ડેટાબેઝમાં સંગ્રહિત કરી શકો છો અને તેને જાવાસ્ક્રિપ્ટનો ઉપયોગ કરીને ગતિશીલ રીતે લોડ કરી શકો છો.
```javascript // webpack.config.js માં remotes: { remote: `promise new Promise(resolve => { const urlParams = new URLSearchParams(window.location.search); const remoteUrl = urlParams.get('remote'); // ધારો કે remoteUrl 'http://localhost:3001/remoteEntry.js' જેવું કંઈક છે const script = document.createElement('script'); script.src = remoteUrl; script.onload = () => { // મોડ્યુલ ફેડરેશનની મુખ્ય વાત એ છે કે રિમોટ એપ્લિકેશન // રિમોટમાં રહેલા નામનો ઉપયોગ કરીને ઉપલબ્ધ છે resolve(window.remote); }; document.head.appendChild(script); })`, }, ```હવે તમે હોસ્ટ એપ્લિકેશનને `?remote=http://localhost:3001/remoteEntry.js` ક્વેરી પેરામીટર સાથે લોડ કરી શકો છો.
વર્ઝન્ડ શેર્ડ મોડ્યુલ્સ
મોડ્યુલ ફેડરેશન આપમેળે શેર્ડ મોડ્યુલ્સના વર્ઝનિંગ અને ડુપ્લિકેશનને હેન્ડલ કરી શકે છે જેથી ખાતરી કરી શકાય કે દરેક મોડ્યુલનું ફક્ત એક સુસંગત વર્ઝન લોડ થાય છે. આ ખાસ કરીને મોટી અને જટિલ એપ્લિકેશન્સ સાથે કામ કરતી વખતે મહત્વપૂર્ણ છે જેમાં ઘણી ડિપેન્ડન્સી હોય છે.
તમે વેબપેક રૂપરેખાંકનમાં દરેક શેર્ડ મોડ્યુલની વર્ઝન રેન્જ સ્પષ્ટ કરી શકો છો.
```javascript // webpack.config.js માં shared: { react: { singleton: true, eager: true, requiredVersion: '^18.0.0' }, 'react-dom': { singleton: true, eager: true, requiredVersion: '^18.0.0' }, }, ```કસ્ટમ મોડ્યુલ લોડર્સ
મોડ્યુલ ફેડરેશન તમને કસ્ટમ મોડ્યુલ લોડર્સને વ્યાખ્યાયિત કરવાની મંજૂરી આપે છે જેનો ઉપયોગ વિવિધ સ્રોતોમાંથી અથવા વિવિધ ફોર્મેટમાં મોડ્યુલ્સ લોડ કરવા માટે થઈ શકે છે. આ CDN માંથી અથવા કસ્ટમ મોડ્યુલ રજિસ્ટ્રીમાંથી મોડ્યુલ્સ લોડ કરવા માટે ઉપયોગી થઈ શકે છે.
માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ વચ્ચે સ્ટેટ શેરિંગ
માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ આર્કિટેક્ચરના પડકારોમાંનો એક અલગ અલગ માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ વચ્ચે સ્ટેટ શેર કરવાનો છે. આ પડકારને પહોંચી વળવા માટે તમે ઘણા અભિગમો લઈ શકો છો:
- URL-આધારિત સ્ટેટ મેનેજમેન્ટ: URL માં સ્ટેટ સંગ્રહિત કરો અને માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ વચ્ચે સંચાર કરવા માટે URL નો ઉપયોગ કરો. આ એક સરળ અને સીધો અભિગમ છે, પરંતુ જટિલ સ્ટેટ માટે તે બોજારૂપ બની શકે છે.
- કસ્ટમ ઇવેન્ટ્સ: માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ વચ્ચે સ્ટેટ ફેરફારોને બ્રોડકાસ્ટ કરવા માટે કસ્ટમ ઇવેન્ટ્સનો ઉપયોગ કરો. આ માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ વચ્ચે લૂઝ કપલિંગ માટે પરવાનગી આપે છે, પરંતુ ઇવેન્ટ સબ્સ્ક્રિપ્શન્સનું સંચાલન કરવું મુશ્કેલ હોઈ શકે છે.
- શેર્ડ સ્ટેટ મેનેજમેન્ટ લાઇબ્રેરી: સમગ્ર એપ્લિકેશનના સ્ટેટનું સંચાલન કરવા માટે Redux અથવા MobX જેવી શેર્ડ સ્ટેટ મેનેજમેન્ટ લાઇબ્રેરીનો ઉપયોગ કરો. આ સ્ટેટનું સંચાલન કરવાની એક કેન્દ્રિય અને સુસંગત રીત પ્રદાન કરે છે, પરંતુ તે ચોક્કસ સ્ટેટ મેનેજમેન્ટ લાઇબ્રેરી પર નિર્ભરતા લાવી શકે છે.
- મેસેજ બ્રોકર: માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ વચ્ચે સંચાર અને સ્ટેટ શેરિંગને સરળ બનાવવા માટે RabbitMQ અથવા Kafka જેવા મેસેજ બ્રોકરનો ઉપયોગ કરો. આ વધુ જટિલ ઉકેલ છે, પરંતુ તે ઉચ્ચ સ્તરની લવચીકતા અને સ્કેલેબિલિટી પ્રદાન કરે છે.
મોડ્યુલ ફેડરેશન સાથે માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ લાગુ કરવા માટેની શ્રેષ્ઠ પદ્ધતિઓ
મોડ્યુલ ફેડરેશન સાથે માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ લાગુ કરતી વખતે ધ્યાનમાં રાખવા માટે અહીં કેટલીક શ્રેષ્ઠ પદ્ધતિઓ છે:
- દરેક માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ માટે સ્પષ્ટ સીમાઓ વ્યાખ્યાયિત કરો: દરેક માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ એક વિશિષ્ટ બિઝનેસ ડોમેન અથવા સુવિધા માટે જવાબદાર હોવો જોઈએ અને તેની પાસે સારી રીતે વ્યાખ્યાયિત ઇન્ટરફેસ હોવા જોઈએ.
- એક સુસંગત ટેકનોલોજી સ્ટેકનો ઉપયોગ કરો: જ્યારે મોડ્યુલ ફેડરેશન તમને અલગ અલગ માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ માટે અલગ અલગ ટેકનોલોજીનો ઉપયોગ કરવાની મંજૂરી આપે છે, ત્યારે જટિલતા ઘટાડવા અને જાળવણીક્ષમતા સુધારવા માટે સામાન્ય રીતે સુસંગત ટેકનોલોજી સ્ટેકનો ઉપયોગ કરવો એ સારો વિચાર છે.
- સ્પષ્ટ સંચાર પ્રોટોકોલ સ્થાપિત કરો: માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ એકબીજા સાથે કેવી રીતે ક્રિયાપ્રતિક્રિયા કરશે તે માટે સ્પષ્ટ સંચાર પ્રોટોકોલ વ્યાખ્યાયિત કરો.
- ડિપ્લોયમેન્ટ પ્રક્રિયાને સ્વચાલિત કરો: માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ સ્વતંત્ર અને વિશ્વસનીય રીતે ડિપ્લોય કરી શકાય તેની ખાતરી કરવા માટે ડિપ્લોયમેન્ટ પ્રક્રિયાને સ્વચાલિત કરો. CI/CD પાઇપલાઇન્સ અને ઇન્ફ્રાસ્ટ્રક્ચર-એઝ-કોડ ટૂલ્સનો ઉપયોગ કરવાનું વિચારો.
- તમારા માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સના પર્ફોર્મન્સનું નિરીક્ષણ કરો: કોઈપણ પર્ફોર્મન્સ અવરોધોને ઓળખવા અને તેને દૂર કરવા માટે તમારા માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સના પર્ફોર્મન્સનું નિરીક્ષણ કરો. Google Analytics, New Relic, અથવા Datadog જેવા ટૂલ્સનો ઉપયોગ કરો.
- મજબૂત એરર હેન્ડલિંગ લાગુ કરો: તમારી એપ્લિકેશન નિષ્ફળતાઓ સામે સ્થિતિસ્થાપક છે તેની ખાતરી કરવા માટે મજબૂત એરર હેન્ડલિંગ લાગુ કરો.
- વિકેન્દ્રિત શાસન મોડેલ અપનાવો: એકંદર સુસંગતતા અને ગુણવત્તા જાળવી રાખતી વખતે, ટીમોને તેમના પોતાના માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ વિશે નિર્ણયો લેવા માટે સશક્ત બનાવો.
મોડ્યુલ ફેડરેશનના વાસ્તવિક-વિશ્વના ઉદાહરણો
જ્યારે વિશિષ્ટ કેસ સ્ટડીઝ ઘણીવાર ગોપનીય હોય છે, અહીં કેટલાક સામાન્યકૃત દૃશ્યો છે જ્યાં મોડ્યુલ ફેડરેશન અતિ ઉપયોગી થઈ શકે છે:
- ઈ-કોમર્સ પ્લેટફોર્મ્સ: અગાઉ ઉલ્લેખ કર્યો તેમ, મોટા ઈ-કોમર્સ પ્લેટફોર્મ્સ પ્રોડક્ટ કેટલોગ, શોપિંગ કાર્ટ, ચેકઆઉટ પ્રક્રિયા અને વપરાશકર્તા એકાઉન્ટ મેનેજમેન્ટ માટે સ્વતંત્ર માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ બનાવવા માટે મોડ્યુલ ફેડરેશનનો ઉપયોગ કરી શકે છે. આ અલગ અલગ ટીમોને આ સુવિધાઓ પર સ્વતંત્ર રીતે કામ કરવાની અને એપ્લિકેશનના અન્ય ભાગોને અસર કર્યા વિના તેમને ડિપ્લોય કરવાની મંજૂરી આપે છે. એક વૈશ્વિક પ્લેટફોર્મ રિમોટ મોડ્યુલ્સ દ્વારા વિવિધ પ્રદેશો માટે સુવિધાઓને કસ્ટમાઇઝ કરી શકે છે.
- નાણાકીય સેવા એપ્લિકેશન્સ: નાણાકીય સેવા એપ્લિકેશન્સમાં ઘણીવાર ઘણી વિવિધ સુવિધાઓ સાથે જટિલ વપરાશકર્તા ઇન્ટરફેસ હોય છે. મોડ્યુલ ફેડરેશનનો ઉપયોગ વિવિધ એકાઉન્ટ પ્રકારો, ટ્રેડિંગ પ્લેટફોર્મ્સ અને રિપોર્ટિંગ ડેશબોર્ડ્સ માટે સ્વતંત્ર માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ બનાવવા માટે થઈ શકે છે. અમુક દેશો માટે અનન્ય અનુપાલન સુવિધાઓ મોડ્યુલ ફેડરેશન દ્વારા વિતરિત કરી શકાય છે.
- હેલ્થકેર પોર્ટલ્સ: હેલ્થકેર પોર્ટલ્સ દર્દી સંચાલન, એપોઇન્ટમેન્ટ શેડ્યુલિંગ અને મેડિકલ રેકોર્ડ્સ એક્સેસ માટે સ્વતંત્ર માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ બનાવવા માટે મોડ્યુલ ફેડરેશનનો ઉપયોગ કરી શકે છે. વિવિધ વીમા પ્રદાતાઓ અથવા પ્રદેશો માટે અલગ અલગ મોડ્યુલ્સ ગતિશીલ રીતે લોડ કરી શકાય છે.
- કન્ટેન્ટ મેનેજમેન્ટ સિસ્ટમ્સ (CMS): એક CMS વપરાશકર્તાઓને તૃતીય-પક્ષ ડેવલપર્સ પાસેથી રિમોટ મોડ્યુલ્સ લોડ કરીને તેમની વેબસાઇટ્સમાં કસ્ટમ કાર્યક્ષમતા ઉમેરવાની મંજૂરી આપવા માટે મોડ્યુલ ફેડરેશનનો ઉપયોગ કરી શકે છે. વિવિધ થીમ્સ, પ્લગઇન્સ અને વિજેટ્સને સ્વતંત્ર માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ્સ તરીકે વિતરિત કરી શકાય છે.
- લર્નિંગ મેનેજમેન્ટ સિસ્ટમ્સ (LMS): એક LMS સ્વતંત્ર રીતે વિકસાવવામાં આવેલા અને મોડ્યુલ ફેડરેશન દ્વારા એકીકૃત પ્લેટફોર્મમાં સંકલિત અભ્યાસક્રમો ઓફર કરી શકે છે. વ્યક્તિગત અભ્યાસક્રમોમાં અપડેટ્સ માટે પ્લેટફોર્મ-વ્યાપી પુનઃડિપ્લોયમેન્ટની જરૂર નથી.
નિષ્કર્ષ
વેબપેક 5 માં જાવાસ્ક્રિપ્ટ મોડ્યુલ ફેડરેશન માઇક્રો-ફ્રન્ટએન્ડ આર્કિટેક્ચર બનાવવા માટે એક શક્તિશાળી અને લવચીક રીત પ્રદાન કરે છે. તે તમને રનટાઇમ પર અલગથી કમ્પાઈલ કરેલી જાવાસ્ક્રિપ્ટ એપ્લિકેશન્સ વચ્ચે કોડ શેર કરવાની મંજૂરી આપે છે, જે સ્વતંત્ર ડિપ્લોયમેન્ટ, ટેકનોલોજી વિવિધતા અને સુધારેલી ટીમ સ્વાયત્તતાને સક્ષમ કરે છે. આ માર્ગદર્શિકામાં દર્શાવેલ શ્રેષ્ઠ પદ્ધતિઓનું પાલન કરીને, તમે સ્કેલેબલ, જાળવી શકાય તેવી અને નવીન વેબ એપ્લિકેશન્સ બનાવવા માટે મોડ્યુલ ફેડરેશનનો લાભ લઈ શકો છો.
ફ્રન્ટએન્ડ ડેવલપમેન્ટનું ભવિષ્ય નિઃશંકપણે મોડ્યુલર અને ડિસ્ટ્રિબ્યુટેડ આર્કિટેક્ચર તરફ ઝૂકી રહ્યું છે. મોડ્યુલ ફેડરેશન આ આધુનિક સિસ્ટમ્સ બનાવવા માટે એક નિર્ણાયક સાધન પૂરું પાડે છે, જે ટીમોને વધુ ગતિ, લવચીકતા અને સ્થિતિસ્થાપકતા સાથે જટિલ એપ્લિકેશન્સ બનાવવામાં સક્ષમ બનાવે છે. જેમ જેમ ટેકનોલોજી પરિપક્વ થશે, આપણે વધુ નવીન ઉપયોગના કિસ્સાઓ અને શ્રેષ્ઠ પદ્ધતિઓ ઉભરતી જોવાની અપેક્ષા રાખી શકીએ છીએ.